We zijn of worden misschien allemaal wel eens afgewezen door onze partner, kinderen, (toekomstige) werkgever, vrienden of ouders.
.
Iedereen heeft er dus (in welke vorm dan ook) wel eens mee te maken gehad. Alles behalve prettig als je het mij vraagt. Toch ben ik van mening (althans, dat heb ik geleerd) dat we onbewust een stukje afwijzing in stand houden door juist elke keer de situatie af te wijzen, te voorkomen of te negeren.
Mij heeft het tot nu toe bergen energie gekost en niet veel goeds gebracht. In feite wees ik elke keer een stukje van mezelf af, waar de buitenwereld mij (gelukkig) op triggerde.
.
Dus mocht afwijzing nu een thema zijn wat ooit speelt in je leven, lees dan alsjeblieft even verder.
.
Lees Meer.
Vaak begint afwijzing al vroeg in je leven. Geen verwijten maar wel feiten.
.
.
Je ouders hebben je misschien ooit afgewezen als je (nog) niet zo netjes kon eten. Hoppa….daar ontstaat al in een vroeg stadium afwijzing.
Vervolgens ben je kleuter (die overigens vaak heel eerlijk zijn) en je wordt afgewezen omdat je tegen oma zegt dat ze stinkt (ik noem maar een voorbeeld). Dit mag je niet zeggen, is niet netjes. Hoppa….gevoel van afwijzing nummer twee.
Dan kom je op school en een klasgenootje wil met je afspreken maar jij wilt dat niet en zegt dat eerlijk. Dan krijg je te horen dat dat op die manier niet echt lief is. Hoppa…afwijzing nummer drie in the pocket.
.
Zo hebben wij als kind al vroeg geleerd hoe afwijzing voelt en hoe we het beste afwijzing kunnen voorkomen.
.
Hoe komt het dan dat afwijzing ons nu nog steeds raakt?
.
- Omdat je daarmee bij een pijnlijk (oud) stuk uitkomt
- Omdat we ‘bang’ zijn dat we niet lief zijn.
- Omdat we dan denken niet goed genoeg te zijn.
- Omdat we aan de verwachting van de ander willen voldoen.
- Omdat we ons daardoor klein voelen.
- Omdat het ons onzeker en kwetsbaar maakt.
.
Je kunt hier op 3 manieren mee omgaan, aan jou de keuze:
.
1. Voorkomen:
.
- Je wringt je in allerlei bochten om aardig gevonden te worden.
- Je praat iemand naar de mond of je houdt je mond maar dicht om de lieve vrede te bewaren.
- Je probeert met man en macht aan de verwachting van de ander te voldoen.
.
Echte voordelen aan het voorkomen van afwijzing zie ik niet. Althans niet vanuit een volwassen positie. Als je doorhebt dat je nog ooit handelt naar bovenstaande punten, dan weet je dus dat je nog steeds vanuit een (klein) kind handelt die goedkeuring wil van zijn ouders.
Vanuit de volwassen rol is het dus een nadeel om afwijzing te willen voorkomen. Je verliest hierdoor namelijk jezelf, je eigenwaarde en je mening. Feitelijk gezien wijs je dan jezelf af. Daarom zit er in afwijzing een hele mooie les.
.
Misschien herken je het een beetje van jezelf in contact met anderen. Bijvoorbeeld je kind, je partner, je werkgever, vrienden of ouders.
.
Voorbeeld:
- Je zegt Ja terwijl je Nee bedoelt.
- Je hebt geen mening of durft deze niet uit te spreken.
- Je praat maar mee anders hoor je er niet bij.
- Je denkt, ik zeg maar niets om ‘ruzie’ of ‘conflicten’ te vermijden.
- Een ander verwacht iets van jou en jij gaat met man en macht proberen daaraan te voldoen, zelfs als je daarvoor je eigen grenzen over moet gaan.
.
2. Negeren:
.
- Je ontwijkt of negeert de ander die jou afwijst of een gevoel van afwijzing bij je triggert.
- Je gooit er een positieve mindset overheen en doet net alsof het je niet raakt.
.
In principe houden we daarmee juist ons oude patroon in stand, wederom uit angst voor afwijzing.
We kunnen natuurlijk faken zolang als we willen maar vroeg of laat komt er toch echt iets naar boven wat gezien wil worden. Dat kan door een scheiding, een ontslag, een mening op de werkvloer of wat dan ook.
.
Voorbeeld:
- Je gaat mensen uit de weg die een andere mening ergens over hebben. Het stagneert je ontwikkeling.
- Je probeert geen nieuwe baan te vinden uit angst voor afwijzing.
- Je doet net alsof het je allemaal niet raakt en je laat je ware zelf niet zien.
- Je zegt: “och joh, dat hoort er nu eenmaal bij”, maar diep van binnen voelt het anders. Hoe eerlijk ben je dan tegen jezelf?
.
3. Mijn voorkeur gaat uit naar accepteren:
.
We worden nu eenmaal ooit afgewezen, dat kunnen we niet voorkomen, niet bij onszelf en niet bij onze kinderen, partners of wie dan ook.
Niet iedereen is het altijd met je eens, vind jou lief, leuk en aardig en dat kan een vervelend gevoel geven. Besef dat je geen klein kind meer bent maar een volwassene die hier heel goed mee kan dealen. Mij helpt het als ik tegen mezelf zeg: “dit gevoel heb ik eerder gevoeld en ik kon het toen aan, dus nu ook”.
.
- Accepteer dat je (ooit) afgewezen zal worden. Iedereen is namelijk anders en heeft een andere mening.
- Accepteer dat jij ook ooit een ander zal afwijzen. Misschien wil je wel van baan veranderen of iets spannends doen waar anderen vraagtekens bij hebben.
- Accepteer en omarm het gevoel van afwijzing, zodat het lichter wordt. Want alles wat jij afwijst van jezelf dat krijg je gespiegeld vanuit de buitenwereld. Dus hoe zachter jij met jezelf omgaat, des te milder je de buitenwereld waarneemt.
- Accepteer en omarm het kleine kind in jou dat zich ooit afgewezen heeft gevoeld. Het is oké. Want als je dit innerlijke kind met zijn/haar gevoel wegdrukt, druk je daarmee ook de potentie weg. En je wilt niet weten hoeveel potentie er in je zit.
.
Is dit spannend?
.
Ja natuurlijk is dit spannend en wennen. Je omgeving gaat daar iets van vinden en daarmee raken zij ook weer oude afwijzingen en patronen aan.
Ontwikkeling, oude patronen en (overlevings)strategieën onder de loep nemen en aanpakken vergt moed, lef, doorzettingsvermogen en continuïteit. Want als je iets 35x hebt gedaan, dan wordt het pas ècht een nieuwe gewoonte.
.
Doe het stap voor stap en je zult merken dat het je steeds beter afgaat.
.
En het mooie…..als je dit eenmaal doorhebt zul je merken dat je les gezien, gehoord en geheeld is, dus dan voelt afwijzing echt totaal anders. Waarom? Omdat jij in ieder geval jezelf en je gevoel niet meer afwijst.
.
Wellicht is DIT BLOG ook interessant voor je.
.
Toitoitoi.
Liefs Rian
.
Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
Interesse in het I-boek over spiegelgedrag? Vraag het HIER aan.
.
Terug naar HOME.
.
Dit delen:
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op Skype te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op Tumblr te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Meer