Je bent geen betere moeder wanneer je kind gelukkig is, dus je bent ook geen slechtere moeder wanneer je kind even niet gelukkig is.
.
Ik begrijp dat deze uitspraak best lijnrecht tegenover de spiegelmethode kan staan. En misschien vergt het wat uitleg.
.
Zeg eens eerlijk, denk je dat jouw kind gelukkig wordt als jij jezelf een slechte moeder vindt omdat hij niet gelukkig is? Laten we dit alsjeblieft niet doen. We zijn niet alleen moeder, op de eerste plaats ben je gewoon mens. Met alles erop en eraan. Met onze goede dingen en de dingen die we misschien niet zo handig aanpakken. Het is daarom volledig zinloos om jezelf als goede of als slechte ouder te bestempelen. Veel makkelijker is om te accepteren dat wij allemaal groeiende zijn. Precies zoals je kinderen.
.
Wat je wel helder wilt hebben
Vaak hoor ik ouders zeggen: “Als de kinderen maar gelukkig zijn, dan ben ik het ook”. Dit wil je opgehelderd hebben. Want kun je nagaan welke verantwoordelijkheid dit kind heeft. Om jou gelukkig te maken. En juist die verantwoordelijkheid wil je terugnemen.
En ja, ik ben zelf moeder dus ik wil ook dat mijn kinderen gelukkig zijn. Anderzijds hebben ze me regelmatig gevraagd: “Waarom ben jij zo bezig met ons geluk? Waarom wil jij alleen maar dat we gelukkig zijn? En wat maakt dat jij denkt dat we dat niet zijn? Het benauwd me ooit”.
BAM.
Maakte deze opmerkingen mij gelukkig? Nee.
Was het nodig? Ja.
Want het maakte me bewust hoe dat we zo gefocust zijn op het geluk van onze kinderen. Bijna alsof ze niet ongelukkig mogen zijn. Ik begrijp nu helemaal dat dat benauwd. Tegelijkertijd besefte ik meteen dat ik dat zo deed omdat ik anders met mijn eigen stukken geconfronteerd werd. En juist dat is wat de meeste ouders willen voorkomen.
.
Stel je eens voor dat je twee kinderen hebt
Stel je voor dat de ene lekker in zijn vel zit en de andere niet. Stel je voor dat het ene kind zich makkelijk aanpast, schikt en flexibel in het leven staat. Geen vuiltje aan de lucht. Dus ja, je kind is gelukkig. Stel je dan eens voor dat het andere kind zich niet zo makkelijk schikt, moeite heeft met sociale contacten, daar een weg in zoekt en het even niet zo makkelijk heeft? Waar sta je dan als moeder?
.
Heb je er ook al eens aan gedacht dat je je kunt vergissen?
Uit ervaring kan ik je zeggen dat we ons enorm kunnen vergissen in wanneer je kind nu gelukkig is of niet. Mijn dochter heeft wel eens maanden gestoeid met haar emoties, waardoor ik dacht dat ze niet happy was. Mijn zoon daarentegen kwam elke dag fluitend en zingend thuis, waardoor hij de indruk wekte dat alles op rolletjes liep. Het hele ‘spel’ bleek volledig andersom te zijn.
Daar waar mijn dochter stoeide met haar emoties en ik de indruk kreeg dat ze niet happy was, bleek ze juist die emoties (boosheid en verdriet) nodig te hebben om een bepaalde beslissing te durven nemen. Toen het hele gebeuren achter de rug was zei ik tegen haar: “Pff….het ging echt even niet goed met je hè”. Waarop ze zei: “Hoe kom je daar nu bij? Volgens mij was het erger voor jou dan voor mij”.
Maakt mij dit dan een slechte moeder omdat ik dit niet doorhad? Ik denk het niet. Het maakt me een bewuste ouder omdat ik nu zag dat ik het ook wel eens mis zou kunnen hebben. Dat datgene wat ik dacht waar te nemen volledig klopte bij de werkelijkheid, wat achteraf niet was. Het was mijn verhaal en niet het hare.
Nu stel je eens voor dat jouw kind niet lekker in zijn vel zit om bepaalde dingen die niet lukken of anders zijn gelopen dan gehoopt. Dat hij niet uitgenodigd is voor dat ene feestje, met voetballen wil het niet lukken, liefdesverdriet, op school gaat het niet helemaal lekker of ze verliezen hun vakantiebaantje. Het kan van alles zijn. Maakt dat jou een slechte moeder? Nee, natuurlijk niet.
.
Wanneer doe je het dan goed?
Ik denk dat je je bewust wil worden van je eigen perceptie. Dat je je aannames eens ter discussie stelt. Dat datgene wat je waarneemt niet perse de waarheid hoeft te zijn. Dat jouw invulling van de situatie jouw stukje is. Dat je misschien ooit bang bent dat het verleden zich herhaalt.
Volgens mij ben je een goede moeder als je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen emoties en je keuzes en de consequenties hiervan kunt aanvaarden. Ook dat je eerst naar jezelf wilt kijken en naar de gebroken stukken die je onbewust bij je draagt.
.
Veel ouders zijn zo gefocust op het geluk van hun kind
Uit naam van de liefde worden namelijk dingen gedaan die de naam niet zouden mogen dragen. Altijd lief en voorkomend zijn, nooit ruzie mogen maken, ouders die zichzelf opofferen voor het geluk van hun kinderen en hen alles proberen te geven wat zij niet hadden. Het lijkt aardig, maar dat is een half verhaal.
.
Check eens bij jezelf:
- Wat doe jij en met welk motief?
- Welke intentie?
- Verlang je er iets voor terug?
- Doe je dit vanuit liefde, angst, pijn, verwachtingspatroon?
- Wat vind jij er zelf van dat je dit doet?
Wat je ook zou kunnen helpen is om te kijken wat er feitelijk gebeurt en welk verhaal dat je daarvan maakt. Want juist het verhaal wat jij maakt, is JOUW verhaal. En daar zit je les.
.
Denk je dat mijn kinderen altijd gelukkig zijn?
Nee, natuurlijk niet. Ook zij stoeien met keuzes, emoties, vrienden, school en de maatschappij. Wederom, maakt mij dat een slechte moeder omdat zij zich klote voelen?
Het is mijn taak als ouder om dit te zien. Vervolgens om te checken van waaruit we reageren. Want geloof me, in negen van de tien gevallen reageren we vanuit onze eigen pijnlijke stukken. Pas als dat zuiver is, kun je je kind ook zijn struggelingen, lessen en ‘moeilijke’ emoties gunnen zonder het meteen op te willen lossen. Het enige wat je kunt oplossen is hoe jij hiermee omgaat. Kun je dit aanzien?
.
De manier hoe wij omgaan met hun ongeluk, zegt daarom heel veel over ons.
Want alles wat wij niet kunnen aanzien bij het kind, DAT is datgene wat gezien wil worden bij ons.
Dus nogmaals…..Je bent niet verantwoordelijk voor het geluk of ongeluk van je kind. Je bent wel 100% verantwoordelijk voor je eigen geluk en ongeluk. En dat is vaak het dingetje.
Mijn ‘gevecht’ met het leven heeft mij uiteindelijk gebracht waar ik nu sta. En ja, dat is ondanks en dankzij mijn ouders. En ook ondanks en dankzij mijn ongelukkige periodes. En juist datgene is wat ik mijn kinderen ook gun.
.
Wil je dit verder uitgediept hebben? Overweeg dan een VERTALINGSTRAJECT of neem vrijblijvend CONTACT met me op om de mogelijkheden te bespreken. Het is een heel interessant proces en in dat proces wil ik er graag voor je zijn.
.
Liefs Rian
.
Relevante blogs:
.
Zullen we eens stoppen met ‘doen alsof’
.
.
Over wie zegt het eigenlijk iets?
.
- Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
.
Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je vooral vrij om het te delen.
.