Opvoeding en de ontwikkeling van jouw kind gaat hand in hand met jouw eigen ontwikkeling.
.
Het begint al met de zwangerschap. “Ohhh…wat een wonder” zeggen we vaak. Maar ben jij je er ook van bewust dat jij ook zo’n wonder bent? Zo ben jij ook ontstaan.
Ben jij je er ook van bewust wat het van jou vraagt en waartoe dit kleine mensje jou (onbewust) toe dwingt? Met de geboorte van die kleine dondersteen word je zelf als het ware ook geboren. Daarmee wil ik zeggen dat niet alleen die kleine reuzensprongen maakt, maar ook jou min of meer dwingt tot ontwikkeling, die gaat ook gewoon door. Met ontwikkeling wil ik zeggen het ontdoen van je wikkels die jij in de al die jaren hebt opgebouwd. Wikkels die je gered hebben, die ervoor gezorgd hebben dat jij hebt kunnen overleven, jezelf hebt kunnen beschermen. En ook de wikkels die je kunnen belemmeren de persoon te zijn wie je wilt zijn en wikkels die zo nu en dan beginnen te knellen. De wikkels van waaruit overtuigingen zijn ontstaan, overtuigingen waarom jij iets doet of misschien niet doet. Waar je in bent gaan geloven.
.
De baby
Bij je baby gaat ongeveer zo…dat klein inimini mensje, totaal afhankelijk, totaal één met ons, één onafscheidelijk geheel met ons geeft zich volledig hulpeloos over aan jouw vertrouwen. Het neemt alles op, jouw stemming, jouw daden, jouw patronen, de kern van waaruit jij leeft. Je voedt de baby met goede natuurlijke (borst)voeding, geeft het veel rust om te kunnen groeien en verwerken, je verzorgd die kleine en zorgt er tevens voor dat het zich liefdevol kan hechten aan jou, aan jullie als ouders/verzorgers. Na een tijdje begint het steeds meer ECHT naar mensen te kijken en aan zijn/haar snoetje kun je dan precies zien hoe dat is. Bij de ene lachen en bij de ander schrikken of huilen. Hoe komt dat dan? Omdat een baby nog niet kan denken of oordelen, het kan alleen nog maar voelen en vanuit dat impuls reageert het, dat is het belangrijkste signaal van de baby. Alles wat het voelt wordt geuit, een baby kan namelijk niet anders. En ook niet geheel onbelangrijk…poepen en plassen kan het als geen ander, maar daar was je (of kom je) waarschijnlijk al achter.
.
En nu jij….waartoe dwingt die kleine jou? Voel of gedraag jij je nog ooit afhankelijk en van wie? Heb jij je ook (hulpeloos) kunnen overgeven aan jouw vertrouwen? Kijk ook eens zelf naar jouw stemming, jouw daden, jouw patronen en de kern van waaruit jij leeft? Waarmee voed jij je? Is het goed en gezond voor je? Groei je daarvan? Neem jij voldoende ‘rust’ en zorg jij ervoor dat je je liefdevol gaat hechten aan je nieuwe zelf en aan je omgeving? Wanneer heb jij voor het laatst ECHT naar mensen gekeken en gevoeld hoe dat was? Wat voel jij en durf jij dit te uiten? Ooit heb je dat gedaan. En ook niet geheel onbelangrijk….hoe en wanneer ontlast jij je van je shit?
.
De peuter:
Bij jouw kleine mollige peutertje gaat het ongeveer zo…..het gaat op een ware ontdekkingsreis en alles uitproberen. Het laat zich horen, gaat zich optrekken aan tafel, stoel of bed of leren lopen (misschien), zindelijk geworden, zijn wereld ontdekken met handen, voeten en zintuigen. Alles als nieuw beschouwen, voor de allereerste keer zien, voelen, proeven of horen. Het wil ooit meer dan het kan en dat is frustrerend. Het gaat proberen de touwtjes in handen te nemen en misschien verlatingsangst ervaren bij het achterlaten op het Kinderdagverblijf of Peuterspeelzaal. En één ding is heel belangrijk….peuters gaan maar door en door, ‘opgeven’ komt niet in hun woordenboek voor en het woordje “nee” komt in deze fase bovenaan het woordje “mama”.
.
En nu jij…..waartoe dwingt die kleine jou? Wat heb jij het afgelopen jaar ontdekt? Waar laat jij je of mag jij je laten horen? Waar loop jij heen, welk pad? Hoe ziet jouw wereld eruit? Wanneer heb jij voor het laatst iets nieuws ontdekt? Doe of wil jij misschien ook meer dan nu kan? Of laat die peuter jou zien dat jij het kan? Zou het kunnen zijn dat ie zegt: “mam, pap, neem de touwtjes maar in handen hè….je bent volwassen. En die verlatingsangst…pff…wel een dingetje hè. Herken jij dit? Bang zijn om verlaten te worden door je partner, je vriendin of wie dan ook en daarom maar alles toegeven terwijl je dit niet wilt of bang zijn om er niet bij te horen?
Kijk eens wat wij van die kleine hummeltjes verwachten….zij redden het ook lieve mensen. En oh ja….heb jij wel eens gedacht aan opgeven? Neem dan eens een voorbeeld aan dat kleine dreumesje van je…die zet ook door en denkt echt niet als het leert lopen en elke keer weer valt….”weet je, misschien is dit niets voor mij”. Het gaat maar door en door. En één ding is heel belangrijk….waar mag jouw “nee” er niet zijn? Zo kun je pas plaats maken voor jouw ‘ja”.
.
De kleuter:
Die o zo heerlijke leergierige kleuters….jouw kind heeft als peuter een ware ontdekkingstocht gehad en gaat dat in deze kleutertijd nog eens dunnetjes overdoen. Het heeft nu woorden en denkt werkelijk dat de wereld om hem/haar draait. Het heeft belangrijke vragen, daarom stelt ie ze de hele dag. Waarom ben ik hier? Hoe ben ik dan hier gekomen? Wat is leven en wat is dood? Waarom gaat het hier zoals het gaat? Waarom moet dat en waarom wordt de juffrouw boos? Zonder dat wordt de kleuter schraal en neemt hij jouw (beperkte halfbakken) wereldbeeld over, of hij droomt overmatig weg van het leven dat hem wordt aangeboden en wil er geen deel van uitmaken.
.
En nu jij…..Herken jij dit? Welke woorden gebruik jij? Wanneer stel jij jezelf echt belangrijke vragen zoals, waarom ben ik hier (op dit punt), hoe ben ik hier gekomen en wat kan ik doen? Hoe ziet mijn leven er eigenlijk uit en welk zaadje is er misschien ‘gestorven’ in mij of mag opnieuw gaan groeien? Waarom doe ik wat ik doe en waarom denk ik te MOETEN doen wat ik doe? Wanneer heb jij voor het laatst echt gedroomd en gefantaseerd als een kleuter? Waar droom jij eigenlijk van?
.
Het schoolgaande kind:
Voor de schoolgaande kinderen ziet hun wereldje er ongeveer zo uit….je ‘kleintje’ (die inmiddels niet meer zo heel klein is) gaat of zit op het basisonderwijs. Het denkt werkelijk hier onder wijze mensen te zijn die hem/haar de zin van het leven gaan laten ervaren, iets waarvan zijn hartje van gaat overlopen. Het gaat te maken krijgen met toetsen en faalangst. Het kan gediagnosticeerd worden met een hoog of een laag IQ of misschien met leerproblemen of welk label dan ook. Misschien gaat hij/zij pesten of wordt gepest. Hij/zij zal zichzelf gaan ‘beschermen’ en misschien gaan liegen, tegen jou of de leerkracht. Het gaat of heeft van alles MOETEN leren (terwijl het daar niet om vroeg) en ook nog in een bepaald tempo. Taal, rekenen, geschiedenis, aardrijkskunde en gym. Allemaal nieuwe dingen voor dit schoolgaande kind.
.
En nu jij…..waar ‘dwingt’ dit kind jou toe? Misschien om ook op deze manier te kijken. Waar en hoe ervaar jij de zin van het leven? Waar loopt jouw hart van over. Word jij ook uitgetest, welke testen komen er op jouw pad en hoe doorsta je deze? Vind je dat ook nog ooit spannend? Ervaar jij het ook dat je op een bepaald vlak uitblinkt en bij het andere jezelf dom voelt? Wat kan pesten betekenen? Waar heb jij de pest aan, wat wil jij dat er stopt? Voel of gedraag jij je ooit als slachtoffer en de andere keer als dader? Hoe ga jij daarmee om? En hoe eerlijk ben jij, echt oprecht eerlijk tegenover jezelf èn anderen? Komen er dingen op je pad waarvan jij wel MOET leren (terwijl je er niet om hebt gevraagd). Hoe zit het met jouw taalgebruik, welke woorden gebruik jij en zijn ze congruent met jouw binnenwereld? Waar reken jij op of wil jij op kunnen rekenen? Hoe was jouw geschiedenis, jouw verleden? Handel jij daar nog naar? Wie of wat zet jou in beweging en waar mag beweging in komen?
.
De puber:
En dan onze pubers……er wordt veel over gepraat en er zijn boeken vol van geschreven. Dat ze o zo moeilijk zijn, moeilijk in de omgang en moeilijk om mee te leven. Maar is dat echt zo? Ze gaan of hebben moeten uitproberen of alle gekregen informatie die wij ze hebben aangeleerd wel klopt met de werkelijkheid, ze gaan grenzen opzoeken, (school)keuzes maken en belangrijke beslissingen nemen over hun toekomst. Ze gaan regeltjes aan hun laars lappen, deze worden kritisch bekeken of ze zich hier wel aan willen houden.
Ze krijgen en nemen steeds meer (of minder) verantwoordelijkheid. Gaan steeds meer hun eigen weg volgen. De (school)stof wordt moeilijker en er wordt steeds meer van ze verwacht. Langzaam (en soms snel) maken ze een enorme groei naar zelfstandigheid en volwassenheid. Doodeng maar ook heel leuk.
.
En nu jij…..Herken jij dit? Ben jij ook aan het uitproberen? Iets nieuws gaan leren? Heb jij je wel eens afgevraagd of alle informatie die jij in de jaren hebt MOETEN leren wel klopt (en dan heb ik het over jouw ervaring hè). Of dit is waar het hier in dit leven omdraait? Kun jij hierin een keuze maken, in datgene wat bij jou past? Belangrijke beslissingen nemen die je leven misschien overhoop halen. Naar welke ‘regeltjes’ leef jij nog of denk jij dat je je nog steeds op school zit en niet af mag kijken? Waar neem jij meer of minder verantwoordelijkheid en durf jij je eigen weg hierin te gaan?
.
De lessen die je tegenkomt op dit pad zijn uitdagender en moeilijker en de verwachting is hoog. Langzaam (of snel) een groei ervaren, een groei naar jouw eigen zelfstandigheid en jouw volwassen ik. Doodeng…ja…nog steeds.
.
Heb je dit bericht helemaal gelezen en denk je nu goh hey….om heel eerlijk te zijn kan ik misschien her en der toch nog wel wat bijles gebruiken. Wacht dan niet langer en neem vrijblijvend contact met me op om de mogelijkheden te bespreken. Het is een heel waardevol proces en in dat proces wil ik er graag voor je zijn.
.
.
- Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
- Interesse in het 60 pagina’s tellende I-boek over spiegelgedrag? Vraag het HIER aan.
- Gratis interessante E-books over relaties, opvoeden, disbalans en andere diensten, neem HIER een kijkje.
.
Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je vooral vrij om het te delen.