Kinderen drammen niet voor niets

Al vanaf dat ze kon praten dramde ze haar zin door. Altijd als ik ergens “nee” op zei en mijn zoon dat accepteerde, zo ging zij altijd nog een stapje verder. “Waarom niet mam, maar dat wil ik, heel even maar, maaaaaammmmm” enzovoort enzovoort.

De mensen die ook een drammend kind hebben zullen dit vast herkennen.

Tja, toen mijn dochter nog jong was had ik niet zo in de gaten waarom ze eigenlijk zo dramde. Wel vroeg ik me af waarom mijn zoon zich makkelijker kon schikken en ergens bij neer kon leggen terwijl zij altijd haar zin moest hebben. Afijn, inmiddels zijn we een aantal jaren verder dus ook een hoop inzichten rijker.

.

Ze is nu 18 jaar en ik kan me nog herinneren wat er zich twee jaar geleden afspeelde.

Het was een periode waarin ze veel van me vroeg. “Mam, maak jij vandaag spaghetti. Mam, kun je me even wegbrengen. Mam, kun je me ophalen. Mam, rijd je even mee naar de winkel. Mam, ga je even mee naar de stad”… enzovoort enzovoort. Om gek van te worden ooit.
Op een gegeven moment was ik het zo beu dus ik vroeg haar om niet zoveel eisen te stellen en zoveel van me te vragen. Ik besefte wat ik vroeg en vond het mijn goed recht om haar dit te zeggen. Maar nee hoor…..ze was het er niet mee eens en ging ‘vrolijk’ door met haar waarom-fase. “Waarom mag ik dat niet vragen, waarom vind jij dat zo moeilijk, waarom word jij daar moe van?”

Ik antwoordde dat ze best zelf naar het station kon fietsen en ja…ook als het regent. Ik zei dat ik haar niet altijd op hoef te halen als de treinen niet rijden, dan pak je maar gewoon een trein later. Ik antwoordde dat ze best zelf naar de winkel kon fietsen enzovoort enzovoort.

.

Net op het moment dat ik wilde weglopen van de discussie zei madame gewoon vrolijk:

“Nee mam…nu hoef je niet weg te lopen, het is nog niet klaar, hier klopt iets niet”. Ik was echter overtuigd van mezelf en zei heel stellig: “nou, volgens mij klopt het wel”. Waarop ze zei: “mam, straks durf ik niets meer aan je te vragen, zelfs niet als het nodig is. Zullen we afspreken dat ik zoveel aan jou mag vragen als ik wil en dat jij zo vaak als je wilt “nee” mag zeggen?”

.

BAM! Die kwam binnen.

Potverdorie…hiermee sloeg ze de spijker op de kop. Ik voelde dat ze gelijk had. Daarom dramde ze dus zo door. Ik zei: “sorry…je hebt helemaal gelijk. Dat is het. Dat is het waar ik moeite mee heb. Ik heb geen moeite met jouw vragen, ik heb moeite met “nee” zeggen en dan verlang ik van jou dat jij je daarin gaat schikken, dat is niet eerlijk”. “Hèhè eindelijk” zei ze. Nu is het pas klaar.

.

Twee jaar later:

Het hele riedeltje lijkt zich te herhalen want dochterlief is nu eenmaal een geboren doordrammer. Alleen ging het net iets anders dan anders.

De laatste tijd ben ik nogal druk bezig met mijn boek wat in december gepubliceerd wordt. Dus als ik niet in mijn praktijk ben, dan zit ik achter mijn laptop te schrijven. Zij had haar examen erop zitten en vroeg of ik met haar naar de ijsboerderij wilde gaan. Ik zei: “Nee meid (ik had overigens geleerd om nee te zeggen), dat ga ik vandaag niet redden. Ik wil eerst nog even dit afmaken, ik moet nog boodschappen doen, en dit of dat heeft ook nog voorrang. Zoals altijd bleef madame doordrammen en nam geen genoegen met mijn antwoord. “Ga toch gewoon mee mam, je zit bijna vastgeplakt aan je laptop, we zijn over een uur toch weer terug”. Yeah wrigt…allemaal eigenbelang, dacht ik.

Maar goed, uiteindelijk bezweek ik en zei: “Nou oké dan, dan doe ik de rest later wel”. Eenmaal bij de ijsboerderij besefte ik dat dit precies op het juiste moment kwam. Het werd tijd dat ik even achter die laptop vandaan kwam, ik had gewoon computerogen. Dus ik zei haar: “Bedankt dat je weer zo hebt doorgedramd, want dit was precies wat ik nodig had”.

Waarop ze dus weer zei: “dat wist ik mam”. Ik dram niet voor niets.

.

Nee en ja

Drammende kinderen leren jou niet alleen om je grenzen aan te geven en om “nee” te zeggen. Ze leren jou ook aan te geven wanneer het genoeg is en om “ja” te zeggen tegen ontspanning.

Sommigen voelen zich veilig genoeg om het in woorden aan te geven en anderen laten allerlei signalen zien. Dus in plaats van drammende kinderen de mond te snoeren en irritant te vinden, zou je beter kunnen kijken welke interessante boodschap hierin zit.

.

Kinderen drammen namelijk niet voor niets. Daar ben ik inmiddels 100% van overtuigd.

.

Wil je meer weten over drammende kinderen en waarom ze zo vaak over onze grens gaan? Overweeg dan een VERTALINGSTRAJECT of neem vrijblijvend CONTACT met me op om de mogelijkheden te bespreken. Het is een heel waardevol proces en in dat proces wil ik er graag voor je zijn.

.

Liefs Rian

.

  • Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je vooral vrij om het te delen.

.