Lichtpuntjes

.

Vorig jaar moest mijn dochter voor een schoolopdracht een interview met iemand houden (ze koos mij), welke ze vervolgens moest verwerken in een verslagje met maximaal 350 woorden. De eerste vraag was meteen al confronterend: “Mam, hoe heb je het overlijden van je tweelingbroer Frank ervaren?”. (pfff…dit heeft nog nooit iemand zo direct durven vragen). Maar goed….ik ging in gedachten terug en begon te vertellen…..

.

Toen de begrafenis eenmaal achter de rug was, de school weer was begonnen, jullie weer naar school gingen en papa naar het werk, toen begon mijn ‘reis’ pas. Ik had het gevoel in een hele diepe donkere put te zitten, ik had geen idee hoe hier uit te komen. Ik voelde me klein, machteloos, zwak, alleen, verdrietig en had het enorm koud.

.

Lees Meer