Wat als…..

“Wat als de oorzaak van het probleem op een totaal ander niveau ligt dan je wellicht denk?
Wat als jouw emoties zijn oorsprong hebben in jouw kindertijd?
Wat als de ander iets losmaakt bij jou wat er al zat?
Wat als het zich als een rode draad blijft herhalen?
Wat als jij wel iets kunt doen?”

.

Oeps…..dat zijn nogal wat doordenkertjes hè. Ik ga je een handje helpen, ik vind het namelijk zonde als dit alleen maar bij mij blijft.

.

Nog steeds hoor en spreek ik regelmatig mensen die vastlopen met hun kinderen, partner, ouders, werkgever enzovoort. Nu is het niet zo dat ik ga verkondigen dat dat geen probleem is, dat is het echt wel ooit. Maar wat we vaak willen is de ander veranderen, dat de ander zich gaat schikken naar onze wensen. Herken jij dat?
Ik kan je nu al zeggen: “Dat lukt niet”.

.

Maar wat dan wel?

.

Belangrijk is om de oorzaak van het probleem te achterhalen. Onderstaand wat voorbeelden:

1.Je baby heeft onverklaarbare huilbuien. Vaak laten we dan bijvoorbeeld ons kleine kwetsbare baby’tje huilen, sjouwen dag en nacht met die kleine op onze arm heen en weer wiegend de dag door of geven van allerlei natuurlijke druppeltjes tegen darmkrampjes (wat overigens ook kan helpen hoor). Maar baby’tjes laten hiermee ook zien dat we naar ons eigen verdriet mogen kijken en misschien mogen ontladen. Hoe voelt het voor jou nu je leven totaal op zijn kop staat, welk verdriet draag jij (nog) bij je, welke tranen hebben bij jou geen ruimte gekregen? Vaak is het als de ouder zijn/haar verdriet mag toelaten, zonder oordeel, dat het dan bij het kind stopt.

.

2. Je kind plast nog steeds in bed. Als je kind nog steeds in bed plast zeggen we vaak dat het niet erg is, dat hij zich nergens voor hoeft te schamen en dat het vanzelf wel weer overgaat. Helpt dit? Bij jou of je kind? Is het daarmee over en je kind gerustgesteld? Dus wat als bedplassen iets totaal anders zegt? Wat als bedplassen duidelijk maakt dat er wellicht angst onder zit, van hem of van jou, van vroeger, van nu of voor de toekomst?

.

3. Je kind wil niet naar school of kan niet mee met de lesstofAls je kind niet naar school wil dan gebruiken we onze macht of goedbedoelde adviezen dat het toch echt naar school moet, want ja…het is zo leuk daar. Als je kind de lesstof op school niet snapt en op bepaalde punten achterblijft in zijn ontwikkeling gaan we extra begeleiding inzetten, hebben lange gesprekken met de docentes, gaan huiswerkbegeleiding inschakelen, extra oefenen met het kind enzovoort. Maar wat als ‘niet naar school willen’ jou als ouder duidelijk kan maken dat jij dat als kind ook hebt ervaren of dat je ‘school’ (vertaald: leren) ook niet altijd wilt? En als je kind niet mee kan met bepaalde vakken, dan zegt het jou ook iets. Welke ‘vakken’ vind jij moeilijk in je leven? Is dat rekenen, taal of geschiedenis? Zou het kunnen zijn dat jouw kind hiermee aangeeft dat jij ergens op wilt rekenen of op had willen rekenen? Taal kan jou duidelijk maken welke taal jij gebruikt of ooit tegen jou is gebruikt. Kloppen jouw woorden met jouw binnenwereld? Geschiedenis zou jou duidelijk kunnen maken dat jij jouw geschiedenis onder de loep mag nemen.

.

4. Je puber gaat over zijn grenzen of je krijgt er geen contact mee. Als je puber over zijn grenzen gaat word hij daar op aangesproken, teruggefloten en moet de consequenties accepteren. Als je geen contact krijgt met je puber wordt er vaak gezegd: “is maar een fase, gaat wel over, is normaal, is pubergedrag, gewoon negeren”. Als deze methode je helpt, vooral doorgaan. Maar eerlijk gezegd betwijfel ik of dat effectief en duurzaam is. Het zou je kunnen helpen om het wat dichterbij huis te zoeken, namelijk bij jezelf, want ook pubers zijn extreem om signalen af te geven en ons iets duidelijk te maken. Het kan namelijk zijn dat jij (ook) over je grenzen gaat of dat je een grens over mag gaan, dat je als het ware nog te vaak binnen de lijntjes (van je systeem) kleurt. Daar bedoel ik mee dat je nog te vaak doet wat een ander van jou verwacht. Pubers laten ook zien dat zij zich beetje bij beetje aan het losmaken zijn van hun systeem, dat is overigens heel normaal als ze na een tijdje hun eigen keuzes willen gaan maken. In hoeverre ben jij los van je systeem en durf jij vanuit volledige vrijheid jouw eigen keuzes te maken?

.

5. Je hebt last van de emotionele buien van je kind, partner of een ander persoon. En ik heb het hier niet over blijdschap, vrolijkheid, enthousiasme en andere leuke emoties en gevoelens, maar ik heb het hier over angsten, depressie, boosheid en verdriet. We willen de ander in eerste instantie altijd helpen, vinden hem/haar zielig of gaan ons na verloop van tijd er zelf aan ergeren. Dit doen we omdat wij anders zelf geconfronteerd worden met onze boosheid of andere onaangename emoties. We willen dan dat het bij de ander oplost om zo zelf die confrontatie niet aan te hoeven gaan. Dus iets in ons heeft een oordeel of non-acceptatie op die emotie, van de ander en van onszelf.

.

6. Je voelt je alleen en niet begrepen in je relatie of hij haalt het bloed onder je nagels vandaan. Als je je alleen voelt in je relatie gaan we in relatietherapie en hopen we dat de ander jou het gevoel kan geven dat je er wel toe doet en hij jou meer ziet staan, accepteert, waardeert en respecteert. Nu heb ik niets tegen relatietherapie hoor, integendeel. Maar ook de relatie die je hebt met je partner is een spiegel van je binnenwereld en vaak worden daar gevoelens geraakt die we als kind hebben ervaren. Het hoeft niet zo te zijn dat je partner op je vader of moeder lijkt, maar de gevoelens die je bij je ouders had worden ook weerspiegeld in je relatie. IN DIT BLOG kun je o.a. lezen hoe dat werkt.

.

7. Je (schoon) ouders bepalen in meer of mindere mate nog steeds jouw leven. Als onze (schoon)ouders vandaag de dag nog steeds ons leven bepalen willen we ze veranderen, ons tegen verzetten of gaan we ze het liefst uit de weg en in het ergste geval kom je niet meer thuis. Dit doen we dan omdat we anders geconfronteerd worden met pijnlijke (nog ongeziene) kindstukken van onszelf. We worden dan geconfronteerd dat we ons nog ooit gedragen als een kind, dat we onze ouders tevreden willen houden, misschien willen beschermen of omdat we niets durven zeggen omdat er anders niet van ons wordt gehouden. Als je dit ervaart dan weet je dat je in een emotioneel kindstuk zit en van daaruit reageert. Besef alsjeblieft lieve mensen, dat wij inmiddels volwassen zijn en dat wij andere keuzes kunnen maken dan dat we als kind hebben gedaan en dat we de consequenties aankunnen, wat we als kind niet altijd konden.

.

8. Heb jij of je kind onverklaarbare, langdurige, chronische en lichamelijke klachten en symptomen, zoals hoofd- buik- en/of oorpijnen, last van aanhoudende vermoeidheid, pijn in de kaken, luchtwegen of andere aandoeningen? Bij onverklaarbare lichamelijke klachten leggen we vaak de autoriteit in handen van de medici en houden hen verantwoordelijk als we geen verschil merken of als er geen verbetering optreed. Ook ons lichaam vertelt en schreeuwt ons boodschappen in. DIT BLOG geeft wellicht opheldering.

.

9. Je wilt afvallen, hebt van allerlei diëten gevolgd, beweegt regelmatig maar het wil niet echt vlotten? Ja, dan kan het zijn dat hier meer aan de hand is. Misschien is de combinatie van je voeding niet helemaal oké of zijn er andere lichamelijke dingen die meespelen. Mocht dit allemaal niet het geval zijn, dan kan het zijn dat je (nog) bepaalde emoties bij je draagt die je niet van je af kunt laten vallen. Dit zie je ook wel eens bij programma’s zoals Obese. Deelnemers worden dan helemaal begeleid met hun voedings- en bewegingspatroon. Maar pas als de deelnemer vastloopt of als er geen resultaat geboekt wordt, dan gaan ze verder onderzoeken. Vaak zit er dan nog ergens een emotionele blokkade, een onverwerkt rouwproces, een pestverleden of ander onverwerkt trauma aan ten grondslag. Als dat eenmaal helder is en er volledig mag zijn, dan komt er ook weer beweging in het afvallen.

.

Is dit confronterend?

Ja….dat zal ik niet ontkennen. Maar als we echt iets willen doen en willen veranderen, dan is het noodzaak om verder te durven kijken dan waar het ‘probleem’ zich openbaart. Want de oplossing ligt vaak op een totaal ander niveau dan je wellicht denkt.

.

Als jij nu echt benieuwd bent naar het verhaal achter het signaal, dan hoop ik je te treffen tijdens mijn kennismakingsbijeenkomsten, workshops of dat we samen een vertalingstraject aangaan.

Want als de oorzaak duidelijk is en we vanuit de bron zaken kunnen oplossen, dan zul je merken dat het simpeler en effectiever is dan je in eerste instantie dacht.

.

Achterover leunen, afwachten totdat het ‘probleem’ oplost, negeren of je autoriteit en verantwoordelijkheid uit handen geven is een beetje achterhaald. Problemen lossen zich namelijk nooit op vanuit de denkwijze waar ze zijn ontstaan.

.

LEES HIER DE SUCCESVERHALEN van ouders, docentes en andere mensen die jou voorgingen met een vertalingstraject en/of procesbegeleiding.

.

Mocht ik, op wat voor wijze dan ook, iets voor je kunnen betekenen, neem dan alsjeblieft vrijblijvend CONTACT met me op.