Soms zit liefde een beetje verpakt

23 december 2009 was de dag dat mijn tweelingbroer verongelukte. Plotsklaps, van de ene op de ander minuut zag mijn leven er totaal anders uit. Een intens diep rouwproces volgde. Ik sliep het eerste half jaar twintig uur per dag en als ik niet sliep dan huilde ik. Met pijn en moeite sleepte ik me de dag door en lukte het me nog net om voor het eten te zorgen.

Wat me het meest verbaasde in deze periode was dat mijn man gewoon zijn ding deed, ging werken en net deed alsof er niets gebeurd was, terwijl mijn leven op zijn kop stond. Wat heb ik me ellendig, alleen en niet begrepen gevoeld

.

Als ik met tijden diep in mijn heftige emoties zat kreeg ik een kopje thee, werd ik getroost, luisterde hij en gaf me een kus op mijn voorhoofd, maar daar hield het ook echt op. Het was best een contrast om te ervaren dat ik daar aan de ene kant zat met al mijn ellende, terwijl hij aan de andere kant doodleuk aan de telefoon zat te lachen met een collega.

Jaren was ik een rouwende en depressieve vrouw die met haar ziel onder haar arm liep en van voren niet wist dat ze van achteren leefde. Hoe kon het dan in godsnaam zijn dat mijn partner hier zo gemakkelijk mee omging?

.

We zijn nu ruim tien jaar verder en laatst kon ik pas aan mijn partner vragen hoe dit voor hem is geweest. 

Dit is wat hij zei:

“Lieverd, ik heb jouw donkere put gezien en ik kon het leed niet voor je dragen of voor je rouwen, al had ik het gewild. Ik moest voor mezelf en voor jou een beslissing maken dus ik maakte de keuze om juist nu alleen nog maar jouw kracht te zien. Vervolgens liet ik het los en mocht ik geduld en vertrouwen hebben. Dat waren precies de twee dingen die jij nodig had. Natuurlijk heb ik jouw tranen gezien maar ik heb ook altijd jouw kracht gezien en wist dat je dit kon dragen, daar heb ik 100% op vertrouwd. Je zou trouwens niets aan mij hebben gehad als ik met je was afgegleden, daarom weigerde ik om mee te lijden, maar ik heb wel meegeleefd.

Ik maakte een keuze om jou niet zielig te vinden want daardoor zou ik jou uit jouw kracht halen en kleiner maken. Ook maakte ik een keuze om mijn leven gewoon door te laten gaan in de hoop dat jij dat (ooit) ook weer zou gaan doen.
Nooit heb ik jou het gevoel willen geven dat je er alleen voor stond, maar dit was jouw proces, niet het mijne. Ik kon niet rouwen, want de rouw was niet van mij. Dat maakte dat ik je misschien ooit niet begreep. Maar geloof me, alles wat ik deed, deed ik met de allerbeste bedoelingen, zelfs als dat anders was dan je had gehoopt. Ik kon alleen maar in mijn vertrouwen staan, in de hoop dat jij dat zou oppikken”.

.

Met tranen in mijn ogen liet ik zijn woorden binnenkomen en na enige stilte vroeg ik hem: “waarom heb je me dit nooit eerder verteld?” Toen zei hij: “je hebt er nooit naar gevraagd en ik dacht dat je wel wist dat ik het allerbeste met je voorhad”.

.

En ja, als ik echt heel eerlijk naar mijn hart luisterde, dan heb ik inderdaad altijd geweten dat hij mij nooit pijn heeft willen doen, in de steek wilde laten of vervelende emoties omhoog wilde halen. Dus wat mijn hoofd niet kon plaatsen, wist mijn hart allang. Daarom voelde het ook zo verwarrend.

En ik maar altijd denken dat hij moest veranderen, dat hij zich bewust moest worden van een aantal dingen en moest ontwikkelen. Dat hij degene was die zijn kop in het zand stak, die niet verder kon of durfde kijken, die emotioneel in de knoei zat en die mijn ellende niet kon zien. Alles wat ik van hem vond, van hem verlangde, verwachtte, tegen hem zei of wat ik voelde, dat was allemaal van mij.

.

Lieve mensen, ik vond deze informatie te waardevol om alleen voor mezelf te houden, er zitten namelijk waardevolle lessen in.

  • Een rouwproces is een ontzettend diep en transformerend proces en in dat proces willen we het liefst alle mensen om ons heen meenemen. Maar al die mensen die je meeneemt in dat zwarte gat, die kunnen je nooit in je kracht zetten. Daarom moeten zij in het licht blijven staan.
  • Jouw waarheid is niet de enige waarheid en soms vullen we dingen in vanuit onze eigen interpretatie of verhaal.
  • Dat je niet geholpen bent met ‘zielig’ gevonden worden want daarmee voel je je nog kleiner.
  • Een ander kan nooit jouw ‘lot’ dragen, hoe pijnlijk en alleen dit ook voelt.
  • Dat acceptatie, geduld en vertrouwen hele belangrijke aspecten zijn in elk proces.

.

En de allerbelangrijkste….dat liefde soms echt een beetje verpakt zit en daar kom je pas achter als je vraagt: “Hoe is dit voor jou?”

.

Rian

.

Stoei jij ook ooit met (de emoties of gedrag van) jouw kind of jezelf, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

  • Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
  • Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
  • Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs die over de alledaagse dingen gaan,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn. 🙂

.

.