“Ik houd niet van mijn kind”.
.
Dit zinnetje voerde laatst de boventoon toen ik in gesprek was met een klant.
.
Nu weet ik inmiddels dat we daar op een hele andere manier naar kunnen kijken. Het is namelijk heel verklaarbaar hoe het komt dat je meer binding hebt met het ene kind dan met het andere.
.
Een andere manier van kijken levert ontzettend mooie inzichten op.
.
Dan is het niet zo dat je niet van je ene kind houdt, maar dat de eigenschappen van het ene kind meer geliefd zijn dan de eigenschappen van de ander. Want de eigenschappen die jij ziet bij jouw ‘moeilijke’ kind, zijn vaak de eigenschappen die vroeger ook als moeilijk werden bestempeld en jij deze inmiddels ook als moeilijk ziet of misschien niet accepteert.
.
Deze eigenschappen (beter gezegd, je deelpersonen/interne stemmetjes) zie je dan ook weer terug bij je kind(eren). Het ene stemmetje is misschien voor jou geliefd (daar heb je vaker naar geluisterd of moest je vroeger naar luisteren) en het andere stemmetje is minder geliefd, of zelfs afgekeurd.
.
Lees Meer
.
Voorbeeld:
.
Je hebt twee kinderen waarvan de ene heel assertief is en de andere onderdanig. Jij als vrouw houdt meer van het onderdanige kind en je partner heeft zijn voorkeur voor het assertieve kind. Dit heeft vaak te maken met de rollen uit onze eigen jeugd. Dit verklaart overigens ook dat elk kind anders is, zelfs als ze uit één gezin komen en dezelfde opvoeding hebben genoten. Dat ook jij waarschijnlijk helemaal anders bent dan jouw broer(s) en zus(sen).
.
Heb jij als moeder vroeger als kind de rol van onderdanige op je moeten nemen, werd assertiviteit afgekeurd? Dan is het vaak dat jij nu die eigenschap ook afkeurt in je kind. Wat jouw kind hiermee wil zeggen is in feite: “mama, jij gedraagt je in deze situatie als een kind, jij mag nu de volwassen rol op je nemen en jouw assertiviteit ook laten groeien”.
.
Heb jij als vader je vroeger als kind assertief moeten opstellen (dit kan zijn doordat broertjes of zusjes gepest werden) dan is dit deel bekend voor jou en ook geliefd. Jij hebt deze rol aangenomen omdat je hiermee een bepaalde balans gecreëerd hebt in jouw gezin van herkomst. Als jij nu moeite hebt met het kind dat zich ooit onderdanig opstelt, dan zegt jouw kind hiermee: “papa, jij hoeft je niet meer te bewijzen en je mag ook kwetsbaar zijn”.
.
In feite komt het hier op neer:
.
De rollen die jullie (als ouders) beiden aangenomen hebben in jullie gezin van herkomst, dat gaan jullie kinderen ook weer spiegelen.
.
Jij en je partner:
.
Jullie relatie is dan vaak ook de eerste stap om die verschillen boven water te krijgen. Want zoals wellicht bekend is je relatie een enorme spiegel van eigenschappen die bij jou niet of minder ontwikkeld zijn.
.
Dit kun je ook lezen in mijn blog Je partner als spiegel.
.
Broertjes en zusjes:
.
Je kunt ook bij je kinderen afkijken hoe zij met elkaar omgaan. Dus heb je twee verschillende kinderen met wel heel verschillende karakters en persoonlijkheden, dan kun je kijken hoe zij met elkaar omgaan. Als dit (buitenom de ruzies die elke broer en zus met elkaar hebben) gewoon goed gaat, dan kun jij dat meenemen in jouw ontwikkeling en hier een voorbeeld aan nemen.
.
Mochten jouw kinderen elkaars eigenschappen afkeuren en het raakt jou, onderzoek dan eens bij jezelf of jij deze eigenschappen ook (nog steeds) afkeurt in jezelf. Want die afkeuring heb je namelijk meegekregen uit je jeugd. Dus zit je waarschijnlijk in een emotioneel kindstuk.
.
Wie spiegelt nu wie?
.
Het kan zijn dat het ene kind de moeder spiegelt en het andere de vader. Het kan ook zijn dat jouw ene kind jouw geleefde en geliefde kant spiegelt terwijl het andere kind jouw ongeleefde en ongeliefde kant spiegelt.
.
Wat ook kan zijn is dat één kind jou alles spiegelt. Dus wie je was als kind (inclusief pijnlijke stukken en daaruit vloeiende overlevingsstrategie) EN tegelijkertijd spiegelt dit kind ook hoe hij hiermee omgaat, hoe deze beide delen samen kunnen werken.
.
Wanneer een kind de ouder iets ‘influistert of inschreeuwt’ is er niet alleen sprake van een probleem tussen ouder en kind, maar ook van tegenstrijdige belangen in de ouder zelf.
Voice-dialoque is een manier om verschillende delen van jezelf met elkaar te laten communiceren. Dit kan bijvoorbeeld de denker en de doener zijn, de perfectionist en de chaoot, de volwassene en het kind in jezelf.
.
Weet dat ze allebei hetzelfde doel hebben.
.
Misschien interessant om bij jezelf te checken…..
.
- of jouw kind jou als volwassene letterlijk kopieert;
- of jouw kind het gedrag van je partner kopieert;
- of jouw kind een (pijnlijk) kindsdeel van jou kopieert;
- wat jij daar moeilijk aan vindt;
- of het gedrag van jouw kind (wat vaak extreem wordt uitvergroot) lijkt op het gedrag wat jij vroeger had willen laten zien (jij bent namelijk ook een spiegelkind geweest).
.
Als je al op deze manier kunt kijken, dan levert dat een hoop nieuwe inzichten op.
.
Toitoitoi
.
.
Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
Interesse in het I-boek over spiegelgedrag? Vraag het HIER aan.
.
Terug naar HOME.
.
