Ik herinner me de dag dat mijn dochter thuiskwam met eigengemaakte pepernoten. Ze had die middag bij een vriendinnetje gespeeld en haar moeder was blijkbaar een kei om lekkere pepernoten te bakken.
De week daarop vroegen ze op school mama’s die koekjes bakten en al huppelend zei mijn dochter dat ze met dat ene vriendinnetje wilde afspreken omdat haar mama dat heel goed kon.
Ik voelde haar blijdschap toenemen terwijl mijn eigen verdediging omhoog ging. Wilde mijn dochter niet samen met mij koekjes of pepernoten bakken? Werd ik nu hier vervangen?
Maar toen werd ik met beide benen op de grond gezet. Wie hield ik nu hier voor de gek?
Ik ben geen koekjesbakmama, ik houd niet van dat vieze deeg tussen mijn vingers en onder mijn nagels, heel het aanrecht vol meel en uiteindelijk de koekjes niet eens lekker vinden.
En ja, ik heb het wel geprobeerd hoor, maar bij mij vonden ze het ook niet leuk. Was heel de keuken een zooitje en zat ik nog met ontevreden kinderen aan de keukentafel. Niet gek natuurlijk. Want ik vond het niet leuk en ik bakte er niets van.
Inmiddels weet ik de waarheid. En dat is dat ik niet alles kan zijn wat mijn dochter nodig heeft. Hoezeer het ook steekt om het te zeggen, ik weet dat het waar is. Hoe graag ik ook wil dat ze naar me kijkt en zegt dat ik de perfecte kookleraar, de beste huiswerkhulp voor wiskunde, de beste mode-adviseur en de gezelligste reisgenoot ben, ik weet dat ik dat niet ben.
En geloof me, alleen al te denken dat ik het wèl ben, is mezelf teleurstellen.
Ik geloof echt dat ik uniek ben om haar moeder te zijn. Precies zoals jij dat bent voor jouw kinderen. Je bent het belangrijkste vrouwelijke rolmodel in haar of zijn leven.
Er zijn dingen die je haar geeft die geen ander persoon ter wereld kan geven. Te beginnen met het leven. Niemand anders had haar het leven kunnen geven.
En dan nu, naarmate ze groeit en ouder wordt, zal ze jouw begeleiding, kennis en kunde nog steeds nodig hebben, maar ze zal ook meer behoeftes hebben die je niet kunt vervullen.
Als ik naar mezelf kijk hè, ik ben geen koekjesbakmama, van wiskunde heb ik geen kaas gegeten, ik zit liever aan het zwembad dan dat ik een wereldreis maak, een autoband verwisselen laat ik fijn aan een ander over, stoeien maakt me niet blij en in de tuin werken is nooit mijn hobby geweest.
Dus met de pepernoten in mijn hand dacht ik terug aan mijn eigen jeugd. Hoe ik met die ene tante altijd goede gesprekken had, hoe mijn vader altijd vertrouwde op de situatie en ons los durfde te laten, hoe begrepen ik me voelde door de directeur van de lagere school, hoe muzikaal de stagiaire was en hoe relaxt de moeder van mijn vriendinnetje was terwijl het hele huis vol rommel lag.
Hebben deze rolmodellen in mijn leven er dan voor gezorgd dat mijn moeder minder belangrijk was?
Absoluut niet. Mijn moeder is een stabiele factor in mijn leven. Altijd al geweest. Ze kent me als de beste.
Zij is degene die altijd in me gelooft, zelfs als ik twijfel. Zij is degene die kan knikken en hummen als de beste. Die – ondanks alle onhandige dingen die ik heb gedaan – nooit veroordeeld. Zij is degene die een voorbeeld voor me is wanneer het leven moeilijk voelt. Zij is degene die ik als eerste bel als ik blij of verdrietig ben.
Mijn moeder heeft me laten zien wat het betekent om een sterke, onafhankelijke vrouw te zijn.
Maar de impact van die andere mensen hebben me ook gevormd op een manier die me geholpen heeft de persoon te worden wie ik nu ben.
Toen mijn kinderen nog jonger waren, las ik ergens dat kinderen in hun leven minstens vijf niet-ouderlijke, betrouwbare volwassenen nodig hebben om geaard en zelfverzekerd te blijven. Dit kunnen leerkrachten, coaches, tantes, opa’s en oma’s of vrienden zijn.
Toen ik dat wist, hoopte ik ook dat we in elke fase van hun leven zouden kunnen terugkijken en vijf betrouwbare volwassen beïnvloeders zouden kunnen tellen.
Vijf mensen die wijsheid kunnen bieden.
Vijf mensen die hun dromen en worstelingen kennen.
Vijf mensen met wie ze openlijk kunnen praten.
Vijf mensen die kwaliteiten hebben die ik niet heb.
Ik ben onze vrienden, de leerkrachten van onze kinderen en onze familieleden die van onze kinderen houden dan ook ontzettend dankbaar. Zij vullen de gaten die wij niet zien.
Mijn dochter deelt haar passie voor foto’s maken met haar tante. Ze leren van hun oom schijt te hebben aan wat anderen van ze vinden. Een autoband verwisselen leert ze van opa. Naar de andere kant van de wereld reizen wil ze met papa. Haar creativiteit komt helemaal tot haar recht bij de moeder van een vriendin en heeft ze hulp nodig bij het schrijven van haar scriptie, dan gaat ze naar het nichtje van papa.
Deze mensen weten het misschien nog niet, maar zij maken deel uit van haar vijf.
En in dit proces zal ik er altijd voor haar zijn. Haar grootste fan. Gesprekken voeren over vriendschappen, luisteren als dat nodig is en haar aanmoedigen als ze het even niet ziet zitten.
Ik heb enorm veel moeite gestoken om haar en haar interesses te leren kennen, zodat ik haar kan helpen haar eigen persoon te worden en te blijven.
Maar ik kan niet alles zijn wat ze nodig heeft.
En dat vind ik oké, want ze zal er een veel beter mens van worden.
Liefs Rian
.
Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.
.
- Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
- Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
- Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.
.
KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.
.
Leuk als we een connectie op Facebook hebben.
Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs, en ja….ook mijn blunders :).
Doe er vooral je voordeel mee.
.
.
.
Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
.
Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂
.