“Mam, kun je alsjeblieft gewoon een keer naar me luisteren zonder meteen te reageren!”
Deze woorden kreeg ik een paar jaar geleden naar me toegeslingerd.
Het gaf me direct een gevoel dat ik niet goed genoeg was, een gevoel van afwijzing en teleurstelling.
Dus ik zei haar heel rustig en pedagogisch verantwoord: “oké dan, wat wil je vertellen? Ik luister”.
“Nee niet nu mam. Ik ben boos en aan jou te zien ben jij dat ook”.
Toch lieten haar woorden mij niet los. Ben ik dan echt zo slecht in luisteren? Wals ik dan echt over haar gevoelens heen en wil ik het te snel oplossen?
De dagen erna nam ik de proef op de som bij vrienden en collega’s en ja…ik kwam tot de ontdekking dat ik dat inderdaad deed. Elke keer als zich iets voordeed werd ik me er bewust van.
De woorden lagen voor op mijn tong:
.
“Maak je niet druk”
“Komt wel goed”
“Gewoon negeren”
“Weet je wat jij zou moeten doen…”
“Laat het los”
“Naast je neerleggen”
“Er boven staan”
Wellicht komen deze woorden jou ook bekend voor.
Ook merkte ik dat ik met allerlei adviezen gooide die ik zelf niet eens opvolgde. Laat staan toen ik haar leeftijd had.
Ik ging erop letten en had me voorgenomen dit voorlopig niet meer te doen. En al helemaal niet bij mijn dochter. Want ja, ze gaf me letterlijk aan dat dàtgene niet was wat zij nodig had.
En alsof het zo moest zijn kreeg ik twee dagen later een testje.
Vol frustratie komt madame thuis, ploft op de bank en brandt los: “Mam, alles zit tegen. Het weer, mijn toets, de treinen die staken, het commentaar op mijn werkstuk, mijn groepje die veel minder doet dan ze zouden moeten doen, de collega die niet voor me kan invallen, mijn harde schijf die niet werkt”, enzovoort enzovoort.
Ik zei niets. Zat alleen bij haar en luisterde.
Na 20 minuutjes sta ik op om wat drinken voor ons te pakken.
“Meisje, wat vervelend dat je zo’n rotdag hebt gehad” zeg ik. “Kan ik iets voor je doen?”
“Nee mam, ik wilde het alleen maar even zeggen. Bedankt dat je hebt geluisterd”.
Vervolgens stond ze op alsof er niets meer aan de hand was.
Tja, achterover leunen, niets doen, alleen maar luisteren om te willen begrijpen en niet om te reageren of op te lossen, blijkt soms nog moeilijker dan we denken.
.
Besef alsjeblieft…..niet alles heeft een reactie nodig.
Probeer het maar eens uit.
Het bespaart jou en je kind een hoop tijd, moeite en frustratie.
Ik wens je een hele fijne ontdekking.
Liefs Rian
.
Stoei jij ook ooit met (de emoties of gedrag van) jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.
.
- Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
- Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
- Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.
.
KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.
.
Leuk als we een connectie op Facebook hebben.
Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs, en ja….ook mijn blunders :).
Doe er vooral je voordeel mee.
.
.
.
Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
.
Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂
.