.
Niksen kwam vroeger niet in mijn woordenboek voor. Het is mij aangeleerd om niet te niksen. Mijn vader zei vroeger: “het maakt me niet uit wat je gaat doen, maar je gaat hier niet zitten niksen”. Herkenbaar?
.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het ook wel begreep hoor. Mijn ouders maakten lange dagen en onregelmatige uren, best confronterend als je dan vier pubers thuis hebt zitten die op de bank liggen te hangen en te niksen.
Dus ja…dan maar niet niksen.
.
Het is daarom nu best confronterend om pubers in huis te hebben die het tegenovergestelde doen dan wat ik deed. Zij komen thuis uit school en gaan op de bank hangen. Hier hebben ze wel allebei een baantje hoor, maar ik zie ze toch regelmatig gewoon chillen.
.
Op zulke momenten hoor ik weer zo’n intern stemmetje: “we gaan hier niet zitten lamballen”. Maar diep van binnen ben ik gewoon jaloers.
.
Want als je nagaat dat ik – zelfs op volwassen leeftijd – mezelf schuldig voelde als ik gewoon even niks deed of op klaarlichte dag met een boek op de bank of in de tuin zat. En als mijn partner thuis kwam dan voelde ik me betrapt en zei dan: “ik ben net klaar”. Zo typisch en zo raar dat het dan lijkt alsof je je moet verontschuldigen.
.
Dus van die kant bekeken heb ik er ook wel last van gehad dat ik niet kon niksen.
.
Lees Meer
.
Wat gebeurde er dan?
.
Het was al een hele klus om überhaupt niks te doen, en deed ik het toch dan ging ik me daar vervolgens ook nog schuldig om voelen. Dus zit je eindelijk even rustig te chillen, ga je je ook nog schuldig en nutteloos zitten voelen.
.
Dus ja…om dat gevoel (wat overigens echt klote is) te verdringen ga je vervolgens toch maar weer wat doen, al is het alleen maar om dat gevoel te onderdrukken. Afleiding en afleiding blijven zoeken en maar bezig blijven. Juist als je je klote voelt. En volgens mij ben ik niet de enige.
.
Het rare
.
Zo vreemd om dan te beseffen dat als je maar doorgaat en doorgaat dat alles goed lijkt te gaan, maar owee als je gaat ontspannen, dan komt het eruit.
.
Ja lieve mensen, stilzitten en lamballen, dat doet veel mensen de das om.
.
Het is niet voor niks dat er juist in rust en helemaal de weekenden en de vakantietijd van alles loskomt, opgebouwde stres vrijkomt, je immuunsysteem op hol slaat, dat je jezelf (chronisch) opgejaagd voelt en zo nog veel meer.
.
Dat ligt aan je adrenalineniveau, onderzocht de Universiteit Tilburg.
.
Veel mensen staan namelijk continu onder spanning, ze moeten dingen af hebben, presteren en deadlines halen. Je lichaam maakt op dat moment adrenaline aan. Omdat je elke dag druk bezig bent, raak je dus gewend aan deze stof. Daardoor merk je het niet dat je je even wat minder voelt, want die klachten worden onderdrukt. En juist in tijden van rust komt dat er allemaal uit.
.
Mensen kunnen dus blijkbaar 100 uur per week werken, voor een gezin zorgen, mantelzorg verlenen, uit vliegtuigen springen, nachten overslaan, maar niksen ho maar.
.
Dan denk ik wel eens….nou…volgens mij mag ik wel een voorbeeld nemen aan die twee pubers hier thuis.
Want op zulke momenten heb ik bewondering voor mijn twee pipo’s.
.
Die kunnen lekker lui op de bank hangen zonder zich schuldig te voelen of een opgejaagd gevoel te krijgen.
Die hoeven niet perse continu bezig te zijn om iets te muskeren.
Die zijn niet ‘bang’ voor emoties en gedachtes die dan omhoog komen en volgens mij hebben ze ook geen last van interne stemmetjes haha.
Ze gunnen zichzelf de rust om op te laden en ze laten zich niet gek maken door school of werk.
Als een ander iets van ze verwacht dan ontdekken ze juist in die rust of ze aan dat verwachtingspatroon willen voldoen.
Ik hoor ze praktisch nooit zeggen dat ze gestrest zijn, opgefokt of wat dan ook.
.
Dus mocht jij ooit last hebben van jouw adrenalineniveau…
.
Dan probeer (als het even kan) nu al een beetje gas terug te nemen zodat je over een tijdje heerlijk zonder stres, gejaagdheid of schuldgevoel van je welverdiende zomer kan genieten.
.
Jouw pubers laten precies zien hoe dat moet. 
.
.
.
Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
.
Terug naar HOME.
.
