Kinderen in nood tonen niet altijd hun verdriet of kwetsbaarbaarheid.
Ze laten dit niet altijd zien door hun problemen of angsten met ons te delen.
De meeste kinderen (vooral pubers) keren ons de rug toe als ze worden overspoeld door heftige emoties of issues waar ze mee worstelen.
.
De reden dat ze dit doen is omdat ze vaak niet anders hebben geleerd. Als peuter en kleuter hebben we ze misschien geleerd deze (vervelende) emoties onder dwang proberen te houden, hebben we kinderen apart gezet als ze boos waren of naar onze zin teveel huilden. Dus in plaats van hen te steunen en te helpen om bepaalde gevoelens te ontladen, hebben ze hierdoor geleerd zich op jonge leeftijd af te sluiten. 
.
Totaal onbewust van waar we eigenlijk mee bezig zijn. Bin there, done that.
.
Inmiddels weet ik beter. Doe er dus vooral je voordeel mee.

Want wanneer we onze kinderen straffen, in een time-out-hoekje zetten of letterlijk isoleren op die heftige momenten (omdat we ze willen leren hun emoties te onderdrukken) hebben ze geen ruimte gekregen om echt uit te drukken hoe ze zich van binnen voelden.
Wat je vooral bij kleine kinderen ziet is dat zij dan willen gooien met dingen, driftbuien hebben, schreeuwen en huilen. Lieve ouders, dit is hun manier van communiceren dat ze verdriet hebben, overlopen in hun emoties, niet gehoord of gezien worden in hun heftigste momenten.
.
Stel je eens voor dat jij overweldigd wordt door heftige emoties. Hoe voel je je? Wat heb jij nodig?
Stel je dan ook meteen eens voor dat er mensen in jouw omgeving zijn die – in dat heftige moment – tegen je zeggen dat je alleen op je kamer moet gaan zitten, je gevoelens moet overdenken of nog erger…..inslikken. Stel je eens voor dat jij afgewezen zou worden, in de steek gelaten en niet begrepen. Of dat je ‘sorry’ moet zeggen omdat je voelt wat je voelt.
Kun je je voorstellen hoe pijnlijk dat is? Zo voelt dat dus ook voor kinderen.
.
Kinderen hebben – net als volwassenen – iemand nodig die hen helpt om hun gevoelens op een gezonde manier te ontladen, te organiseren, te verwerken en uit te mogen drukken. Zonder goed of fout maar puur zoals het op dat moment voelt.
.
Wat je vaak ziet gebeuren in gezinnen, op scholen en in de maatschappij, is dat kinderen wordt verteld dat ze naar hun kamer moeten of op de gang moeten staan, straf krijgen of in een time-out-hoekje moeten zitten. Met andere woorden, sla ze neer en overman ze. 
.
Daarom vraag ik me af, zou het dan heel misschien kunnen zijn dat we kinderen hierdoor geleerd en getraind hebben om vooral hun emoties niet te laten zien. Hoppa…niet zeuren, niet klagen, vooral stil zijn want deze gevoelens zijn verkeerd? Zou het dan ook kunnen zijn dat wij – als volwassene – zo ook met onszelf omgaan?
.
En ja..uiteindelijk stoppen kleine kinderen met het uiten van hun (ooit moeilijke) emoties omdat we hen keer op keer hebben verteld dat we dat niet willen horen of zien en met tijd en wijlen zelfs afkeuren. Ze hebben geleerd om hun eigen shit en emoties alleen op te pakken en op te lossen, op een manier die misschien niet zo handig is. Maar wat dan wel handig is dat weten ze niet. Misschien omdat wij het ook niet weten.
.
En dan, op een dag, word jouw kleintje een tiener, puber of jong volwassene. En op die dag verwachten we dat ze hun struggelingen met ons zullen delen. We verwachten dan dat ze oud en wijs genoeg zijn om dit onder woorden te brengen of op een gezonde manier te ontladen. We denken dat ze zich veilig genoeg voelen om met ons te praten over wat hen bezighoudt.
.
Maar nee hoor, het tegenovergestelde is waar.
In plaats van hun emoties, keuzes en hun innerlijk gevecht met ons te delen, doen zij precies het tegenovergestelde. Omdat ze niet anders hebben geleerd. We hebben ze perfect begeleid in hun jonge jaren, dus datgene krijgen we nu ook terug te zien. 
.
Ze gaan zichzelf opsluiten, in hun eentje op hun kamer zitten als ze boos, bang of verdrietig zijn. Ze gaan deze emoties oppotten omdat ze simpelweg niet weten hoe hier wel mee om te kunnen gaan. Buitenom de afwijzing gaan ze ook zichzelf nog eens afwijzen. Auw!
Ze gaan het in ieder geval in de verte verste niet bespreekbaar maken, omdat dat nooit heeft gemogen.
.
Lieve mensen, dit blog is niet bedoeld om jou het gevoel te geven dat je het niet goed doet. Dit blog heb ik geschreven om volwassenen ‘wakker’ te schudden voordat jouw kind dat doet (en ik spreek uit ervaring).
.
Want voordat je het weet gaan hun gevoelens niet meer over stoepkrijt, het puntje van het potlood wat steeds afbreekt, de blokjes die niet op elkaar passen of over kinderfeestjes. Maar dan gaat het over echte (grote mensen) keuzes, veranderingen, afscheid, rouw, liefdesverdriet, seks, alcohol of drugs.
.
Geef kinderen alsjeblieft toestemming om te voelen. Laat hen weten dat ze oké zijn en dat het jou niets uitmaakt hoe groot of klein hun gevoelens ook zijn. Zorg ervoor dat ze worden gehoord en gezien in ALLES wie ze zijn.

En oh ja….begin met jezelf. 
.
Liefs Rian 

.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.

Lieve mama en papa, 

Grote mensen gebruiken woorden in de opvoeding, ik gebruik mijn emoties, gedrag, spel en ontwikkeling. Voor het geval er een tijd komt dat we elkaar niet meer ‘verstaan’ wil ik je even iets belangrijks zeggen.
.
In de eerste plaats ben ik uit liefde gemaakt en door jullie in liefde ontvangen. Bij mijn geboorte bracht ik dan ook alleen maar liefde mee. Ik kon nog niet kon nadenken of oordelen, ik had alleen gevoel.

Alles om me heen voelde ik, dus ook jouw gevoelens.
Dus mocht er een tijd komen dat je stoeit met mijn gevoelens, check dan ook even of dit iets is waar jij zelf mee stoeit.
.
Wat ik ook belangrijk vind om je te vertellen is dat ik jullie heb uitgezocht als mijn ouders. Precies zoals jullie mij hebben uitgezocht als jullie kind. De natuur maakt hierin geen fouten.

Ik leer van jullie de lessen die ik hier op aarde wil leren. Andersom ook. Als jullie naar mij kijken, besef dan alsjeblieft dat ook ik jullie de afgesproken lessen zal leren. 
.
Nog iets. Ik ben een deel van jullie, dus mocht je me ergens niet meer begrijpen, kijk dan of ik een deel van jullie laat zien wat je moeilijk vindt. Vaak is dat een pijnlijk deel van jezelf. Weet dan dat het niets met mij te maken heeft, maar met iets in jezelf.
.
Zoals de meeste mensen de buitenkant waarnemen, zo scan ik jullie binnenkant. Je kunt voor mij dan ook geen masker opzetten, ik prik daar feilloos doorheen. Doe dus alsjeblieft niet alsof. Dat is heel verwarrend voor mij.
.
Als jij je tranen niet huilt, dan zal ik ze voor je huilen.
En het zou mooi zijn als je mij troost en tegelijkertijd jezelf troost.
.
Als je ‘ja’ zegt terwijl je ‘nee’ voelt (of andersom), zal ik dat aangeven. Waarschijnlijk nog niet in woorden, maar wederom in mijn gedrag. Omdat ik voel dat er ergens iets niet klopt.
.
Als ik mezelf verlies in mijn fantasiewereld, besef dan dat ik dat doe om jou opnieuw te leren dromen en fantaseren. Neem mij daarom niet mee naar jouw wereld maar bezoek mijn wereld.
.
Geloof me als ik zeg dat ik alles uit de kast zal halen om jullie iets duidelijk te maken.
Sommigen signalen en emoties zal ik – mocht het niet lukken – extreem uitvergroten.
Alles vanuit onvoorwaardelijke liefde. 
.
Als laatste…begrijp me alsjeblieft als ik tegen je zeg dat alles wat ik doe of niet doe, een reden heeft. Zou je dit alsjeblieft in je achterhoofd willen houden?
.
Schrijf het op. Leg het ergens neer. En als situaties met mij moeilijk worden, kijk dan nog eens terug naar dit verhaal en wees dan nieuwsgierig.
.
Want echt….. het enige wat ik wil is dat jullie gelukkig zijn. 
.
 je kind

.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.

Nog te vaak zien we dat er aan kinderen wordt ‘gesleuteld’, zij als probleem worden gezien, in therapie moeten en in het ergste geval medicijnen krijgen om hun emoties of gedrag te onderdrukken. In de meeste gevallen gaat het niet om onwil maar juist om onwetendheid en/of onmacht.
Lieve ouders, docenten en andere begeleiders, blijf alsjeblieft niet achter de feiten aanlopen en leer van kinderen. 
Kijk verder dan alleen de signalen, er zit namelijk altijd iets onder.
.
Onderstaand zijn een aantal voorbeelden uit mijn praktijk. Met toestemming van deze ouders mag ik dit publiceren (uiteraard met fictieve namen).
.
Onbewust kindpatroon:
Karin is opgegroeid met een dominante vader. Geweld was in haar gezin van herkomst een terugkerend patroon en ze heeft als klein meisje veel ellende gezien. Haar 16 jarige dochter kampt met onzekerheid, angsten en onderdanig gedrag tegenover mannen. Als Karin in de liefdevolle spiegel van haar dochter kijkt, ontdekt ze dat haar dochter gedrag laat zien wat zij als kind vertoonde ten opzichte van haar vader (en nog steeds doet). Ze weet direct waar de winst te behalen is. Samen met Karin kijk ik naar haar familiesysteem, zetten we haar op de juiste plek in het systeem en gaan we samen haar angsten en onzekerheid aan. Na een aantal gespreken zie ik Karin emotioneel groeien en haar dochter groeit met haar mee.
.
Wat niet geleefde emoties en aangeleerde patronen doen:
Als oudste van het gezin heeft Babette op 15 jarige leeftijd haar moeder verloren en is onbewust (wat in die tijd normaal was) in de volwassen rol gestapt, heeft de zorg voor haar zeven kleine broertjes en zusjes op zich genomen en zichzelf compleet weggecijferd. Wat zij nu terugziet bij haar (15 jarige) dochter is veel verdriet en boosheid en ook zij cijfert zichzelf weg. Opvallend in dit verhaal is dat dochterlief dyscalculie heeft, wat ik vertaal als ‘wegcijferen’. Als Babette doorheeft dat haar dochter representant staat voor de 15 jarige Babette met al haar ingehouden emoties en onbewuste patronen, verandert heel de situatie.
.
 Onderdrukte en vaak onbewuste gevoelens spelen door in de volgende generatie:
Al zolang Sabine zich kan herinneren vind zij het leven zwaar en heeft ergens het gevoel er niet te mogen zijn. Haar leven hobbelt ‘vrolijk’ verder en Sabine mag moeder worden van een gezonde dochter. Al vanaf de kraamtijd blijkt dat haar kleine meisje een zogeheten huilbaby is en meer dan acht uur per dag huilt, zonder dat er lichamelijk iets aan de hand was. Samen met Sabine doe ik een baby-opstelling, kijken we naar haar verdriet als baby en komt er veel los. De volgende afspraak verteld ze dat ze via een tante aan de weet is gekomen dat zij eigenlijk niet geboren had mogen worden. Sabine’s moeder (die inmiddels is overleden) had tijdens de zwangerschap geprobeerd haar te aborteren. De rode lijn in dit verhaal maakt duidelijk wat Sabine al haar hele leven gevoeld heeft (ik mag er niet zijn) en haar baby dochtertje laat het verdriet zien. Nu dit patroon duidelijk is en Sabina in de liefdevolle spiegel van haar kleine meisje heeft gekeken, hoeft het niet meer te worden doorgegeven aan de volgende generatie. Elke keer als Sabine haar dochtertje troost beeld ze zich in dat zij zelf dit kleine baby’tje is. Moeder èn dochter worden steeds rustiger.
.
 Spiegelgedrag als perspectief:
Hella is opgegroeid in een gebroken gezin, wat in die tijd een behoorlijke schande was. Vanaf toen is er veel veranderd in haar jonge leventje. Haar moeder was depressief, kon niet goed overweg met haar eigen emoties en projecteerde dit op de kleine Hella. Hella heeft zich ervan overtuigd dat de depressie van haar moeder haar schuld was. Onbewust draagt ze deze verantwoordelijkheid en schuld al heel haar leven bij haar. Totdat Hella moeder mag worden van een zoon, hij zich ontwikkelt tot puber en zoals moeder zegt, hij totaal geen verantwoordelijkheid neemt voor zijn leven. Als ik aan Hella vraag of het kan zijn dat hij juist laat zien dat zij zelf teveel verantwoordelijkheid op haar schouders heeft gedragen (en zelfs de last die niet eens van haar was) vallen er een hoop kwartjes. Beetje bij beetje gaan we haar emotionele rugzak bekijken en de bagage die niet van haar is teruggeven aan haar ouders. Je kunt namelijk nooit het lot van de ander dragen. Ook Hella kan het nooit meer anders zien als zij eenmaal in de liefdevolle spiegel van haar zoon kijkt. Steeds meer ziet Hella in dat haar zoon doet wat zij had willen doen. Na een aantal gesprekken wordt de balans steeds zichtbaarder en moeder en zoon kunnen dit zelfs samen bespreken. Hoe meer moeder alleen nog maar haar eigen verantwoordelijkheid gaat dragen en niet meer die van een ander, des te meer zoonlief zijn eigen verantwoordelijkheid ook neemt.
.
Lieve mensen, als je in de liefdevolle spiegels van kinderen kunt kijken, dan zul je zien dat ze een belangrijke boodschap voor je hebben.
Verplaats je in het kind, wees nieuwsgierig en bekijk de situatie eens andersom.

Want het gedrag van kinderen is ècht altijd logisch.

Liefs Rian 

.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.

Een bekwaam onderzoeker zit achter zijn bureau te werken aan een project om de wereld te verbeteren. Plots komt zijn dochtertje van 5 jaar binnen. “Ik wil spelen” zegt ze. Maar de man antwoordt dat hij nu geen tijd heeft en dat ze hem verder moet laten werken. “Want ik wil heel de wereld beter maken” zegt hij.  

Na wat zeuren lijkt het dochtertje toe te geven, maar dan verandert ze van tactiek. “Laat mij dan helpen, dan ben je vlugger klaar met de wereld te verbeteren” zegt ze. De man is vertederd en zoekt een oplossing. Hij vindt in een tijdschrift een mooie wereldkaart, scheurt die in stukken en geeft alles aan zijn dochtertje. “Hier, breng jij deze wereld weer helemaal in orde”. 
Hij hoopt zo voor de rest van de dag van haar af te zijn, want zijn dochter is nog klein en kent het beeld van de wereldkaart niet. 

Maar na een kwartiertje komt ze al fier terug met de wereldkaart netjes ineen geplakt. “Klaar!” roept ze uit. 
“Hoe heb je dat gedaan?” vraagt de papa verbaasd. 

“Gemakkelijk”, zegt het meisje. 
“Toen je de kaart uit het tijdschrift scheurde, zag ik dat op de achterkant een foto van een mens stond. Toen ik de wereld niet in elkaar kon puzzelen, heb ik alle stukjes omgedraaid en eerst de mens in orde gebracht. Toen ik daarna het blad omdraaide, zag ik dat de wereld ook in orde was”. 
.

. 

Verteld door Adolfo Perez Esquivel, 
Argentijns mensenrechtenactivist, 
Nobelprijs voor de vrede – 1980

.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.

Toen mijn dochter twee jaar was wilde ze op de bank zitten. Ze was nog te klein om er zelf op te klimmen en ik zag haar heen en weer wiebelen. Met haar ene beentje op de bank, terwijl ze het andere beentje er niet bijkreeg.

Ik wilde haar een ‘kontje’ geven. Nou..als blikken konden doden….

Elke keer als ik haar ergens mee wilde helpen, stribbelde zij tegen. Ze had nog niet genoeg woorden om kenbaar te maken dat ze dus duidelijk niet geholpen wilde worden. Maar ik begreep de boodschap.

Op een of andere manier had zij die struggeling nodig. Alles wilde ze zelluf doen, zelfs als ze vier keer van de bank afviel. Pfff….dat vergt wat van je als ouder.

De vijfde keer lukte het haar om eindelijk die berg (lees: bank) te beklimmen. 
En daar zat ze dan met haar duimpje in haar mond…vol trots naar me te kijken, alsof ze me wilde zeggen: “zie je wel dat ik het kan”.
.
Inmiddels is ze 21 en die houding heeft ze nog steeds. Als ze ergens mee worstelt wil ik haar weer helpen (ik ben nu eenmaal hardleers). Tevergeefs. Want zo eigenwijs als ze was als klein kind, zo is ze nog.

En als ik dan zeg: “Ik wil je gewoon helpen meid”. Dan zegt ze: “Daar heb ik niet om gevraagd”.

Herken je dat?

Je wordt als ouder ontzettend getriggerd op je geduld en je vertrouwen en ik weet (uit ervaring) dat we heel veel uit handen willen nemen van onze kinderen. Niet alleen bij onze kinderen trouwens, ook bij anderen.

Het is ook vaak moeilijk om hun struggelingen te zien. Hetzij met vriendjes, hetzij op school, met huiswerk, met keuzes maken of iets anders.

Maar soms hè, soms is die worsteling nodig. En soms is de boosheid (als het niet meteen lukt) ook nodig. Zodat de energie weer kan stromen en ze zich nog sterker voelen om door te zetten.

Dus nogmaals lieve mensen, laat ze worstelen. Misschien iets langer dan comfortabel voelt.

Als we niet alles van ze overnemen, dan leren we ze dat uitdagingen overwinnen belangrijker is dan talent.

We leren ze doorzettingsvermogen en we leren ze tegenslag.

En daar hebben ze ons vertrouwen voor nodig. 

.
Liefs Rian 

.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.

De hele wereld pauzeerde vanochtend.
Weet je waarom? Omdat de tank van een 8-jarige leeg was.

De jongens waren al begonnen aan hun schooldag en ik was me aan het voorbereiden om naar mijn werk te vertrekken toen ik opmerkte dat mijn kleinste in de badkamer stond om zijn gezicht af te vegen.

Ik pauzeerde aan de deur en vroeg of hij in orde was. Hij keek omhoog met tranen die stilletjes druppelen en schudde zijn hoofd toen ik hem vroeg of er iets was gebeurd.

Ik zat aan de zijkant van het bad en trok hem op mijn schoot. Ik vertelde hem dat onze harttanks soms leeg zijn en moeten worden bijgevuld.

Hij huilde in mijn borst en ik hield hem stevig vast.
Ik vroeg of hij mijn liefde kon voelen om hem te vullen?
Een klein knikje, en zijn tranen stopte…..

Ik wachtte nog even…..

“Heeft het je tenen al bereikt?” vroeg ik.
Hij schudde zijn hoofd, “nee…”

“Oké, jongen. We doen er zo lang over als je nodig hebt. Werk maakt even niet uit. School is ook niet belangrijk. Dit hier, is het belangrijkste vandaag, oké? Ik vul je terug naar de top. Voelt dat goed?”
* knikt *

Nog een minuutje…
“Zit je hart nu vol met mama’s liefde?”
“Ja…”

“Ik kijk in zijn ogen en ik zie het stralen daarbinnen, hij is weer gevuld tot aan de top, en hij glimlacht!”

Voor jullie allemaal…….

Je bent misschien geen 8. Misschien ben je wel 18, 28, 38, 48 of wat dan ook. We lopen allemaal ooit leeg zoals de kleine jongen. 
Zijn week was zo druk en zo vol en zijn kleine ziel was gewoon droog en op!!!

We hebben allemaal ooit een pauze nodig en even tijd nodig om bij te vullen met de goede dingen. 

Dus lieve mensen, schrijf, bid, geniet van de zon, heb lief, zing, lach en knuffel vrienden. 
Vul je lege vat bij, anders lopen je emoties (tranen, woede en giftige woorden) over zonder reden. 

Neem even de tijd en vul bij. Net zolang totdat je vat weer vol is.

Het is het belangrijkste onderdeel van je dag!

.
Gedeeld van @MistyStarrWhittington Robertson 

.
Met dank aan Sarah Adriaenssens

.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.

Het opvoeden van kinderen in een moderne omgeving kan op sommige momenten stressvol en moeilijk zijn (en juist op dit moment). Maar ik geloof echt als alle volwassenen, die in staat zijn om kinderen op welke manier dan ook te begeleiden, bewust zijn van hun eigen energie en projecties, dit een blijvende invloed zal hebben op kinderen.

Ik zeg op geen enkele manier dat alle volwassenen een vaste lijst moeten volgen om een positieve invloed op kinderen te hebben, maar ik ben er zeker van dat veel van de punten op deze lijst met je zullen resoneren. Dus hoe we met hen omgaan en voor hen zorgen, zal na verloop van tijd terugkomen naar ons. Wat je geeft komt altijd bij je terug.

1 Biedt je excuus aan als je het mis hebt.
Aan kinderen wordt vaak geleerd dat ze “sorry” moeten zeggen (terwijl ze niet altijd weten wat ze ‘fout’ hebben gedaan). Kinderen leren van ons hoe wij met onze ‘fouten’ omgaan. Zeg “sorry” als je iets superonhandig hebt aangepakt. Zeg “sorry” als achteraf blijkt dat de situatie anders was dan je dacht.

2 Ga er niet vanuit dat je slimmer bent dan een kind, simpelweg omdat je ouder bent.
Een valkuil van veel volwassenen is dat wij denken dat wij de enige zijn die ‘wijs’ zijn. Besef alsjeblieft dat kinderen ontzettend wijze zielen zijn die nog lang niet zo geconditioneerd zijn dan wij. Zij staan open, eerlijk en puur in de wereld, met zichzelf en met elkaar. Leer daarvan.

3 Zeg “dankjewel” tegen kinderen wanneer ze iets voor jou of anderen doen.
Benoem de dingen die je bewondert in je kind, ben daar dankbaar voor en spreek het uit.

4 Geef het openlijk aan hen toe wanneer je een fout hebt gemaakt.
Denk niet, och nou….dat is al zolang geleden. Ook met terugwerkende kracht helpt het om terug te komen op dingen die je ooit ‘fout’ hebt gezien. Je neemt hiermee nogmaals de verantwoordelijkheid en heelt de herinnering bij het kind.

5 Luister naar kinderen, zonder meteen te reageren. 
Leer echt te luisteren naar hun verhaal. En ja, het kan zijn dat je jezelf aangesproken voelt. Besef dan dat dit van jou is. Hier heeft het kind geen weet van.
Leer te luisteren zonder oordeel, zonder goed of fout en zonder jouw verhaal.
Leer te luisteren zonder het te moeten oplossen.

6 Zorg dat je grenzen stelt aan onacceptabel gedrag.
Grenzen zijn belangrijk voor kinderen, zonder ons voorbeeld zullen zij geen grenzen leren stellen.
Zorg er uiteraard wel voor dat deze grenzen gesteld worden vanuit liefde en nooit vanuit angst of wantrouwen.
Belangrijk hierbij is ook dat het JOUW grenzen zijn en niet de grenzen van jouw ouders. Kinderen zijn namelijk nogal gevoelig of het echt jouw woorden zijn. Dus wees bewust.

7 Geef het goede voorbeeld. 
Vraag, verlang of verwacht geen dingen van je kind die je zelf niet opvolgt. Wees altijd het voorbeeld, wees de ouder die jij als kind nodig had en de persoon die jij graag wilt dat jouw kind zal worden.

8 Leer en oefen empathie, vriendelijkheid en liefde.
Verplaats je regelmatig in zijn schoenen en voel eens hoe dat voelt.
Dat maakt dat je vriendelijker en met liefde kunt reageren.
Het kan zijn dat je zijn situatie niet begrijpt, maar het onderliggende gevoel wel.
Mijn dochter zei me eens: “mam, kun je je alsjeblieft een keer in mij verplaatsen? Ik ben nog nooit volwassen geweest, jij wel een kind” .

9 Leg uit dat acties (goed of slecht) consequenties hebben.
Wees je ook hier ten eerste weer bewust dat jouw acties (goed of slecht) ook consequenties hebben. 

10 Geniet van kinderen.
Kijk naar ze, leer van ze en omarm hun puurheid.
Weet…ook jij bent kind geweest.

En als je je kind niet begrijpt, begin dan met het begrijpen van het kind in jezelf en ook het onderliggende gevoel. Ik weet (bijna) zeker dat je de emoties van je kind ook herkent bij jezelf.
.
Laat me nogmaals herhalen, deze punten zijn op geen enkele manier bedoeld om te oordelen over jouw vaardigheden of om jouw rol als ouder in twijfel te trekken. 
.
Ik hoop dat je de tips leuk en nuttig vindt.
Als je dat doet, deel het dan met andere collega ouders in je netwerk en help ze herinneren dat we allemaal lerende zijn. 
.
Fijne dag lieve mensen.
.
Liefs Rian 
.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.

Een verhaal over normen en waarden…

“Oh Rian, wat een mooie foto” zei een vriend laatst. (ik moet eerlijk bekennen dat ik dat ook vind ).

“Dankjewel” zei ik. Er zit ook een mooi verhaal achter. Wil je ’t horen?”
“Vertel….” zei hij……

.
Net voordat deze foto is genomen hadden we bijna slaande ruzie. De bom barstte zo hevig dat ze zei dat ze naar huis wilde.

Ik was met mijn (toen) 16-jarige dochter lekker een weekje op Ibiza. Trots als een pauw (want ja, laten we eerlijk wezen, 16 jaar en met moeder op vakantie willen).
Al voordat we vertrokken had dochterlief van alles uitgestippeld. “Wat zullen we gaan zien en ondernemen mam en wanneer?” “Als we nu eens op de dag van aankomst dit gaan doen en oh ja…dit moeten we ook gaan bekijken en weet je wat mooi is….. Als we dat eens dan gaan doen…..”.
.
Van de ene kant leuk maar van de andere kant past dit zo niet bij mij. Ik voelde de flexibiliteit en spontaniteit uit me vloeien. Ik zei niets en liet het maar voor wat het was. 

Eenmaal op Ibiza ging het hele riedeltje vrolijk door. Vanaf dag 1 had madame al helemaal in kannen en kruiken wat, wanneer en hoe we alles zouden gaan bekijken. Weer zei ik niets. Want ja, ik was allang blij dat ik met mijn dochter op Ibiza mocht zijn. En laten we eerlijk wezen, ik wilde het haar naar haar zin maken. Dus ik schikte me in (bijna) alles.
.
Totdat op een avond de bom barstte……Boos zei ze: ”Waarom doe je zo moeilijk mam? Wat is het probleem? Wil jij geen dingen gaan zien en ondernemen? We zijn hier toch niet voor niets”.

Vervolgens ik boos terug: “Ikke moeilijk? Wie is er hier moeilijk? Moeten we alleen maar jouw zin doen? Is er überhaupt ruimte om even te niksen? Moeten deze 10 dagen volledig vol gepland zijn en elke minuut van de dag weten wat we gaan doen?”

Zij helemaal in tranen en ik ook.
.
En juist in dàt moment vielen de puzzelstukjes op zijn plaats. Toen zagen we pas in dat we verschillende normen en waarden hadden. Zij houdt van avontuur, zekerheid en planning. Ik ben meer van de flexibiliteit, spontaniteit, vertrouwen en rust.

Ik hoefde haar niet te pleasen (patroon van mij) want daar vroeg ze niet eens om. Ik hoefde helemaal niets aan haar te veranderen of zij aan mij. We hoefden het alleen maar van elkaar te zien, te accepteren en te kijken hoe dat we hiermee omgingen. Ik hoefde niet tegen haar te zeggen dat ze wat flexibeler mocht worden, dat is geen waarde van haar. En zij hoefde niet tegen mij te zeggen dat ik wat meer mocht plannen, want dat past niet bij mij.

Toen we dat van elkaar wisten en accepteerde konden we er vervolgens om lachen. Vanaf toen hadden we lol als zij om half vijf in de bloedhete zon bij de bushalte stond te wachten terwijl we pas om vijf uur zouden worden opgehaald (iets met zekerheid). En ik vervolgens pas om vijf minuten voor vijf aan kwam kakken (iets met vertrouwen). 
.
We begonnen te zien dat deze verschillende waarden en normen ook heel goed samen kunnen gaan.
Dat het handig is om van te voren iets avontuurlijks te plannen maar dat het ook handig als iemand flexibel is en erop vertrouwd dat dingen anders kunnen lopen dan gepland. 

Ik begon in te zien dat haar waarden en normen ook mij hielpen en zei haar: “Oh meisje, zonder jou hadden we nooit zoveel van het eiland gezien. Dan hadden we maar wat aangemodderd”.
Waarop ze zei: “En zonder jou mam, had ik mezelf geen rust gegund”.
.
Tja…waarden en normen lieve mensen gaat niet alleen over “u” zeggen, alsjeblieft en dankjewel zeggen of respect tonen. Waarden en normen reikt veel verder. 

Het is datgene waar jij echt diep van binnen waarde aan hecht, je kernwaarde zeg maar. Je leeft daar naar en hoeft er niets eens moeite voor te doen. Het past volledig bij je, je handelt daarnaar en weet niet eens waarom. Het is normaal voor je. 

Jouw waarden en normen kunnen dan ook volledig afwijken van die van je kind.

Sinds wij dit van elkaar weten en accepteren is er veel meer begrip.
.
Soms knalt het gewoon even. Maar dan heb je ook wat. 
.
Liefs Rian 

.
Dit is onderdeel komt aan bod bij mijn online training Stop Met Opvoeden.

.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.

Wanneer kinderen in de vroege kinderjaren trauma oplopen, leren ze zichzelf in de steek te laten. Zie mijn eerder geschreven blog.

.

Omdat kinderen (dus jij ook, jij bent ook kind geweest) de liefde van hun ouders zo nodig hebben, worden ze alles wat de ouders willen dat ze worden. Gewoon om die aandacht te krijgen omdat ze zo naar de liefde verlangen, wat overigens een basis behoefte is.
Kinderen wringen zich in allerlei bochten, zullen naar je pijpen dansen, hun mond dichthouden of in de meest vreemde manieren naar deze liefde en aandacht vragen.

Wat gebeurt er als ze dat niet ontvangen?
Dan geven ze hun authentieke zelf op en ontwikkelen ze een vals zelfgevoel. In de psychologie noemen we dat meestal een (alter) ego. Het valse zelf. 

Het is een soort lichaam (belichaming) dat is gemaakt om met pijn om te gaan. Eigenlijk een aangemeten jas of masker die – als je kind bent – nog wel past. 
.
Laat ik even duidelijk maken…..Trauma hoeft niet per se oorlog, armoede, adoptie, misbruik, geweld, pestverleden of scheiding te zijn, het kan ook in een simpelere vorm zijn ontstaan (wat overigens bij iedereen is gebeurd).
.
Op een bepaald level hebben de meesten van ons een trauma meegemaakt. Dat kan zijn als we niet gehoord zijn geweest in onze behoefte, gewoon als we niet gezien werden zoals we zijn, simpelweg als we ons eigen pad niet mochten volgen en dingen vanuit angst of belemmerende patronen van je gezin van herkomst werden doorgegeven.
.
En dan? Als volwassenen?

Als volwassenen gaan we (onbewust) door ons leven terwijl we omgaan met de afwijzing uit de kindertijd of het kindertrauma. Nogmaals…totaal onbewust. Dat is vaak de reden dat mensen op latere leeftijd vastlopen, omdat de pijn uit hun kindertijd aan het licht komt in de relatie met de liefdespartner of de relatie met je kinderen. De jas groeit niet meer mee en begint je te beknellen.
.
We dragen dus als het ware valse maskers en uiteindelijk komen we op een punt in ons leven dat we ons realiseren…. Dit werkt niet meer. 
.
En dan bereiken we een bewustzijnsniveau dat we iets moeten veranderen. Of ja…moeten?…beter gezegd: noodzaak voelen om dit bewustwordingsproces aan te WILLEN gaan. Op dat moment beginnen we te begrijpen hoe ons verleden ons heden beïnvloedt, onze relatie beïnvloedt en onze kinderen beïnvloedt. 
.
De enige manier om ‘wakker’ te worden, is door eerst te beseffen dat je eigenlijk al die tijd hebt geslapen en door dit volledig te accepteren. 
De beweging van slapen naar ontwaken is pijnlijk. Althans…het kan behoorlijk pijnlijk zijn omdat het je confronteert met jezelf. Het slapende deel in jezelf (het onbewuste eigenlijk) en het deel dat wakker is of wil worden. 
.
Niemand wil accepteren dat ze hebben geslapen.
Niemand wil accepteren dat ze onbewust zijn geweest of dat ze eigenlijk gewoon op trauma hebben gereageerd.
.
Maar de meesten van ons moeten wakker worden voor de waarheid. Op een gegeven moment lukt het je niet meer de ‘schone schijn’ op te houden of de ‘poppenkast’ nog mee te spelen.
.
Het kan zijn omdat je vastloopt met je leven, omdat de relatie deuken begint te krijgen, omdat je kinderen vastlopen of de relatie met de kinderen gebaseerd is op angst. Het kan zijn dat je een verlies moet verwerken, rouw, scheiding of wat dan ook. 
Iets in je doet ontzettend pijn dat je het niet meer kan negeren. En dàt is het moment dat er iets gebeurt. Dàt is het moment dat je een keuze wìlt maken.
.
Wederom stel je jezelf dan een aantal vragen zoals:
Wil ik de rest van mijn leven mijn authentieke zelf leven?
Durf ik de oude rollen en de oude patronen los te laten?
Durf ik mijn masker af te doen en mijn ware zelf aan mezelf èn aan anderen te laten zien?
.
Ik kan je zeggen….als je begint te realiseren dat je het waard bent en je het verdient om je eigen waarheid te leven, dàn begin je de eerste stap te zetten van het doorbreken van je belemmerende patronen.
.
Een mooier cadeau kun je jezelf en je kind niet geven.

.
Liefs Rian 

.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.

*** HET GEVAAR VAN GEWENNING…..***
.

Er was eens een klein visje dat al jaren in dezelfde viskom zwom.
Wat het visje niet (meer) zag, was dat het water met de dag troebeler werd, maar ze wende er langzaam aan. Het water werd zelfs zo vies, dat het visje op een dag niets meer zag. Maar ook daar wende ze aan.
Tot op een dag een ander visje (uit een schone kom) dit visje gezelschap mocht houden.

“Ik zie hier helemaal niets” zei het visje wat uit de zuivere kom kwam.
“Och joh echt? Ik heb dat helemaal niet in de gaten” zei het andere visje. “Misschien duurt dat maar eventjes en moet je er even doorheen, op een gegeven moment went het echt” zei ze er nog achteraan”.

“Maar ik wil hier helemaal niet aan wennen, het is niet gezond voor je” antwoordde het visje.
“Weet je wat” zei het gezonde visje. “Ik neem je een dagje mee naar mijn vissenkom. Misschien zie je dan zelf het verschil”. 

Zo gezegd zo gedaan. Dus de dag erna sprongen beide visjes over naar de zuivere viskom.

“Wauwwww…wat is het hier mooi en schoon” zei het visje. “Dat is lang geleden dat ik dit heb gezien. Ik voel me ineens stukken fitter”.

“Zou je nu nog teruggaan naar je vieze viskom” vroeg haar vriendje.
Even twijfelde ze en zei: “Om heel eerlijk te zijn, ja. Eén keer. Gewoon om het verschil even te checken”.

Ze sprong nog één keer naar haar oude, vertrouwde en vervuilde viskom, voelde direct in haar lijfje dat ze er ziek van werd en sprong snel weer terug naar de schone viskom.

“Hoe kan het toch dat ik het zo ‘normaal’ vond om in dat vieze water te zwemmen en niet eens meer in de gaten had dat ik niets zag” vroeg het visje aan haar vriendje.

“Dat komt omdat je er langzaam aan went. Ergens waar je langzaam aan went – zelfs als het niet goed voor je is – dat ga je als normaal zien en dan heb je niet meer in de gaten dat het ook anders kan. Pas als iemand je erop wijst en je even meeneemt naar zijn wereld, dan zie je pas in dat gewenning dus ook heel gevaarlijk en ongezond kan zijn.

Moraal van dit verhaal:

Er zijn mensen die al jaren in een ongezonde en giftige relatie zitten.
Er zijn mensen die zich laten ondersneeuwen of kleineren op hun werk.
Er zijn mensen die de klappen bij fysieke mishandeling niet eens meer voelen.

Wat al deze mensen gemeen hebben is het feit dat ze eraan gewend zijn geraakt. En DAT maakt gewenning zo gevaarlijk.

Lieve mensen, wees je alsjeblieft bewust van het feit WAARAAN je gewend bent geraakt. Want voordat je ’t weet ga je iets normaal vinden wat niet normaal is.

.

#nietnormaalmakenwatnietnormaalis

.
Liefs Rian

.

Stoei jij ook ooit met jouw kind, heb je al van alles geprobeerd en ben je ten einde raad? Neem gerust vrijblijvend CONTACT op om de mogelijkheden te bespreken.

.

• Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.
• Interesse in de gratis masterclass Wat een kindertolk voor jou kan betekenen. Klik dan HIER.
• Weten waarom het gedrag van kinderen altijd logisch is? Klik dan HIER.

.

KLIK HIER VOOR MIJN ONLINE TRAININGEN.

.

Leuk als we een connectie op Facebook hebben.

Daar deel ik veel inzichten, ervaringen met mijn kinderen, de lessen die ik van ze leer en natuurlijk regelmatig wat tips en inspiratieblogs,  en ja….ook mijn blunders :).

Doe er vooral je voordeel mee.

.

.

.

Af en toe een inspirerende blog in je e-mailbox ontvangen? Dat kan, klik HIER.

.

Is dit blog interessant voor andere mensen in je netwerk? Voel je dan vrij om het te delen. Zij zullen je enorm dankbaar zijn en hun kinderen trouwens ook. 🙂

.